302
శ్రీరామాయణము
నింత చింతిలుదురే - యేఁ గల్గియుండ
నెంతటి పనియైన - నెటు గాకమాను
నిటు జూడుమయ్య! ప్రా - కృతవానరుండ
నటువంటి దుఃఖంబు -నెంత లేదనుచు
నున్నవాఁడను! మహీ - శోత్తంస! నీకు
గన్నీరుఁ దెచ్చుట - గాదు పల్మారు640
బలవంతమై ప్రాణ - పర్యంతమైన
నలమట వచ్చిన - నతిధీరమతులు
తమలోనె తాల్మిచేఁ - దాలుకొనంగ
నమరుగాకిట్లు దై - న్యంబుఁ జెందుదురె?
తెలియక మూఢుఁడై - ధృతి లేనివాఁడు
కలము భారమున సా - గరములో మునుగు
కైవడి శోకసా - గరములో మునుఁగుఁ
గావునఁ జలియింపఁ - గాదెట్టియెడల!
మ్రొక్కెద మీపాద - ములకు దీమసము
చిక్కఁబుట్టుము చింత - చేఁ గుందవలదు650
సుఖివి గమ్మిప్పుడు - శోకించి నరుఁడు
సుఖమందలేఁడు తే - జోహానిఁ జెందు
ననఘ! యేనింతవ - యస్యభావమునఁ
జనవిచ్చుకతన మీ- చల్లదనంబు
మది నమ్మితోచిన - మాటలాడితిని
సదయాత్మ! యిదిమీరు - సహియింప వలయు
నను మీరు సేయు మ - న్ననకుఁ దార్కాణ
గనుపింప సైరణఁ - గనుఁడని" పలుక
