300
శ్రీరామాయణము
దొసఁగులఁ బెట్టుచుఁ - దోకొని పోవఁ
గనుఁగొంటి వానియం - కములపై 'రామ!
నను గావవే! లక్ష్మ - ణా! యడ్డపడవె!590
అనుచు నేడ్చుచుఁ బోవు - నది మీరు తెలుపు
విని తలఁపున వచ్చె - వీరు నల్వురును
నేనొక్కఁడను గూడి - యిచ్చోట నుండఁ
దా నాగకన్య వి - ధంబున సీత
యుత్తరీయములోన - నొకకొంత చించి
యత్తరిఁ దనమేని - యాభరణముల
నిచ్చోట బడవైచె - నేనవి తెచ్చి
యిచ్చెద గుఱుతుగా - నీక్షింపు" డనుచు
బలికిన నెవ్వి యా- భరణము ల్చూడ
వలయుఁ దెప్పింపు నీ - వారిచే ననిన600
తన గుహలో నొక్క - తావున డాఁచి
యునుచు సొమ్ముల మూట - యున్నట్ల దెచ్చి
సముఖంబు నందు నుం - చఁగఁ రఘువరుఁడు
తమిఁ జూచి యామూటఁ - దనకేల నంది
విప్పిన దిగదిగ - వెలుఁగుచు సీత
నప్పుడు చూచిన - యట్లు భ్రమించి
నెమ్మోము మంచు నిం - డినఁ దెల్వి మాయు
తమ్ముల పగర చం - దమ్మున వాడ
“హా! సీత! హా! సీత! - యని కన్ను మొగిచి
యా సుమిత్రాకుమా - రాదులు కలగ 610
ధరణిపై వ్రాలి యం - తనె తేఱి తొడవు
లురము పై నునిచి తా- నుసురసురనుచు
