242
శ్రీరామాయణము
యాపదవేళకు - నడ్డంబురాఁగ
నిను బడవైచె దీ - నికి నేమి సేతు?”
అని జటాయువు మేని - హస్తాంబుజముల
నివురుచుఁ బక్షీంద్రు - నెత్తురులంట
కవుఁగలించుక “యన్న! - ఖగసార్వభౌమ!5770
ఏమాయె మాసీత - యెక్కడ బోయె?
ఏమంటె యెత్తుక - యేఁగినవాని
నెవ్వఁడు? వాని యూ - రెయ్యెడ" దనుచు
నవ్వేళ మఱుమాట - లాడ లేనట్టి
యా జటాయువుఁజూచి - “హా! పక్షిరాజ!
హా! జానకీ!'యని - యవనిపైఁ బొరలి
క్రమ్మర లేచి యా - ఖగరాజుఁ జూచి
తమ్ముఁడు విన రఘూ - త్తముఁ డిట్లు లనియె,
"నీపాటుఁ జూడక - నే స్వకార్యముగఁ
బాపంబులకు నోర్చి - పలుకరించెదను!5780
ఇటమీఁద నిను వేఁడ - నేమియు సీత
నెటవలెఁ గొనిపోయె? - నించుక వలికి
యురకుండు" మన విహ - గోత్తముఁ డొయ్య
మఱలంగ రఘువంశ - మణికి నిట్లనియె
"ఏరీతిఁ దెచ్చెనొ - యెఱుఁగ రావణుఁడు
మీరమణీమణి - మింటిమార్గమునఁ
దేరుపై నుంచుక - దిక్కేది పోవ
“హా! రామ! హా! రామ!" యను నార్తరవము
చెవిసోఁకి యరికట్టి - చేసితిఁ గయ్య
మవి వాని తురగంబు - లది వాని రథము 5790
