228
శ్రీరామాయణము
కొప్పులోఁ దురిమిన - గుఱుతు చూచితిమి
వాడనీయక భూమి - వాయువు రవియుఁ
జాడెలోపల నివి - సవరించినారు!
చూచితివే?!" యని - చూపుచు నచట
ప్రాచియౌదిశను ప్ర - స్రవణశైలంబు 5430
గనుఁగొని "మాసీతఁ - గానవే" యనుచుఁ
జినుఁగు మృగంబుపై - సింహంబురీతి
గద్దించి "నీవెఱుఁ - గక నేఁడుసీత
ముద్దియ నేర్చునె - మూలల డాఁగ?
నీవె దాచితివి కం - టిని దొంగనివుడు
వేవేగ దేవిని - విడువుము నిన్ను
నిర్ఝరంబులతో వ - నిశ్రేణితోడ
జర్ఝరితములుగా - శరపరంపరల
నిన్నుఁ జూర్ణము చేసి - నీయందుఁ గాంచి
యున్న మృగంబుల - నొకటముర్దించి 5440
వైచెదనని రఘు - వర్యుండు మఱలి
చూచి, “లక్ష్మణ! వీఁడు - సులభుఁడు కాఁడు
గోదావరీనది - గ్రుచ్చి యింకించి
యీదుష్ట శైలంబు - నినుముగాఁ దునిమి
పొడిపొడి చేసిన - ప్పుడుగాని వీరు
పుడమిజ దెచ్చి చూ - పుదురె వేఁడినను?”
అన విని శైలేంద్రుఁ - డాదశాసనుఁడు
తనమీఁదఁ గోపించి - దండించు ననుచు
నేమియు ననలేక - యిరుసులు విఱిగి
యేమూలనో తన - యిరకటంబులను 5450
