ఆరణ్యకాండము
191
అని తలఁపఁగ దండ- కాటవి నున్న
మునికోటి “తమతప - ములు కొనసాగు
రావణుఁ డిఁకఁ జచ్చు - రణములో” ననుచు
భావించి యానంద - భరితులై రపుడు!
తనభుజాంతరమున - ధరణితనూజ
నునిచి దశాననుం - డుప్పరం బెగసి
పోవుచో దివ్యవి - భూషణద్యుతుల4540
నావిశ్వజనని వి - హాయసవీథి
మెఱుఁగు వెట్టుచుఁ బోవ - మేదినీతనయ
ధరణీధరముఁబోలు - దనుజగాత్రమున
దావానలార్చి చం - దంబున వెలిఁగె!
ఆవేళఁ గనకాంబ - రాంచితయైన
సీత బాలాతప - శ్రీ సంఘటించె
దైతేయ వరవారి - ధరరాజమునకు!
శ్రీరాము నెడవాయ - సీత నెమ్మొగము
చారువికాస ల - క్షణములు లేక
నాళంబుతో బాయు - నాళీకమనఁగ 4550
చాలఁగ వాడి తే - జము మట్టుపడియె!
పగలింటి చంద్రబిం - బమురీతి సీత
మొగము కన్నీటిచే - మురువెల్ల మాసె
జనక భూవరతనూ - జనుచంక నిఱికి
చనువేళ వానివ - క్షంబు చెల్వమరె!
చదల నుర్విని దిగి - సాగుమై సిరుల
నుదిరి ముచ్చును బోలు - నొరగంటి రీతి
మణిమయమేఖలా - మంజీరకటక
