186
శ్రీరామాయణము
వారువంబుల దైత్య - వచనముల్ గలుగు
వాటి పీఁచమణంచి - వాని సారథిని 4410
దోఁటి ముక్కున రెండు - తునియలు చేసి
ధరణిపై వైచి ర - త్నమయంబుఁ గనక
గిరిసమానంబుఁ గిం - కిణిరాన్వితంబు
నగుచు నేడ్చుచు సీత - యందు పై నుండు
గగనయానరథంబు- గ్రక్కునఁ దన్ని
పొడిసేసి చంద్రునిఁ - బోలిన తెల్ల
గొడుగు చింపులు చేసి - కుంభిని వైచి
టెక్కెంబు విఱిచి పం - టించి తాలెక్క
ముక్కాడనీయక - ముక్కునఁ బొడిచి
జేవురుఁ గొండగా - జేసి గర్వింప 4420
రావణుఁ డపుడు ధ - రాసుతఁ బట్టి
యిలఁ బాదచారియై - యేమియు లేక
నిలుచు నప్పుడు భూత - నివహంబు మెచ్చి
బలదర్పములనున్న - పక్షిపుంగవుని
బలహీనుఁడగు దైత్య - పతిఁ దేరి చూడ
సందిట గట్టిగా - జానకి నుంచి
యందఱు వెఱఁగంద - నాకాశవీథి
దానవవిభుఁ డేగ - దాను వెంబడిని
“పోనీను పోనీను - పోకుము పోకు!
నిలునిలు మీరాము - నెలంతను డించి 4430
తొలఁగుము పొవని - త్తును కాచి నిన్ను
అతివజ్రసారది - వ్యాస్త్రరాఘవుని
యతివను గొనిపోవు- నదికారణముగ
