ఆరణ్యకాండము
137
మన్ను రామునిసత్త్వ-మును బాణశక్తిఁ
గన్నట్టివాఁడనై - గ్రక్కునఁ దొలఁగి
వచ్చి రోషమున స - ర్వంబును రోసి
యిచ్చోట సన్యాస - మేను గైకొంటి
నందుచే నిఁక దక్కె - ప్రాణంబు లనుచుఁ3230
దుందుడుకారి యిం - దు వసించినాఁడ
కడమ యిర్వురును రా - ఘవుని బాణములఁ
గడతేరి యమపురిఁ - గా వున్నవారు!
ఏచుట్టు చూచిన - నిరువురు వయసు
రాచబిడ్డలు నొక్క - రమణియుఁ గూడి
ముని వేషములను నా - ముందఱ నిల్చి
ధనువులతోడ న - స్త్రములు సంధించి
యంతకునట్లు పా -యక యున్నవారు
చెంతకు నీవు వ - చ్చినవేళనుండి
మున్ను నేఁగాన రా - ముని విశ్వరూప3240
మెన్నండు నీరాక - నిపుడు గన్పట్టి
రామమయంబై ధ - రాచక్రమెల్ల
నామదిఁ దోఁచె ని - న్నటి కలలోన
వెఱచి నేఁబాఱ నా - వెంట రాఘవుఁడు
తరుముక రాఁ గాంచి - తల్లడించెదను
అది నిమిత్తముగ ని - ట్లాడితి వీవు
బ్రదుకనిత్తువె యెంత - ప్రాలుమాలినను?
నాకు రకారాది - నామముల్ భీతిఁ
జేకూర్చె రాముని - చేఁ జిక్కినట్ల
రమ్మనకుము నన్ను - రథము పైనెక్కి3250
