ఆరణ్యకాండము
101
ఏనుజనస్థాన - మిఁకఁ బాడు చేసి
మౌనుల కిచ్చిన - మాట నిల్పుదును
దనుజ కామినుల - రోదనములు వినుచుఁ
గనుగన్నగతిఁ బారఁ - గాఁ దరుముదును
నీకుల కాంతలు - నీమీఁద వ్రాలి 2370
శోకింపుచుండ నేఁ - జూచుచుండుదును!
క్రొవ్వి బ్రాహ్మణకంట - కుఁడవైన నీకు
నెవ్వరు వెఱతురో - యిన్నాళ్లు నిచట
నట్టివారల యజ - నాది కర్మములు
నెట్టుక నీడేర్ప - నిన్ను వధింతు!
పోయెదనన నెందు - పోనిత్తు నెటకుఁ
బోయెద" వని పల్క - బొమముడితోడఁ
గిటకిట యన పండ్లు - గీఁటుచు నలిగి
కటములు మిగుల ను- త్కటముగా నదుగఁ
బొడవైన యొక మహా - భూజంబు వెఱికి 2380
యడుగుల ధారణి - యల్లాడ నడఁచి
"చావుపొమ్మని” వైవ- జనకీరమణు
-:రాముడు ఖరునిఁ జంపుట:-
డావంతయుఁ దలంక - కాశుగంబులను
బొడిపొడిచేసి యా - భూమీరుహంబు
నడుమనే తునిమి క-న్గవ జేగురింప
వేయు తూపుల దైత్య - వీరుని యురము
గాయముల్ సేయ ర - క్తంబులు దొరుగ
సెలయేరులనుఁ బోల్చు - జేగురుకొండ
