పుట:Shrungara-Savithri-1928.pdf/130

ద్వితీయాశ్వాసము

119

⁠

వింతటినుండి పోయిన సహించను నీమన సంచుఁ బల్కి యో యింతిరొ నీకు నీపురుషు నిచ్చితి నీ పతిభక్తి మెచ్చితిన్.

⁠

గీ.⁠

వనిత వేయేండ్ల కైదువతనము గలిగి యింట సంపద పూలచే రెత్తినటుల కలిగి కొడుకులు మనుమలు కల్గి మనుము తరుణి నానాఁటఁ దామరతంప రగుచు.

⁠

మ.⁠

అని దీవించుచు శ్రీనివాసుఁ డటఁ దా నంతర్హితుం డైన వెం టనె బ్రహ్మాదులు పోయి రంత నృపుప్రాణంబుల్ జముం డిచ్చి పో యెను సావిత్రియు నాపతివ్రతను దా నెంతేని దీవించి యా త్మనివాసంబున కేఁగె నం చనఁగఁ బ్రేమన్ ధర్మరా జిట్లనెన్.

⁠

గీ.⁠

ఎంత భాగ్యవతియొ యెంచంగ సావిత్రి యంతదేవిఁ గొలిచి యముని గెలిచె

⁠