పుట:Shriiranga-mahattvamu.pdf/265

110

తృతీయాశ్వాసము

⁠

ద్రరసస్నానము రంగరాట్పద సపర్యాకృత్యముల్ భక్తి పెం పెసగం జేసి మదీయదేశమునకై యే నేఁగెదెం దస్కరా.

⁠ 69

వ.⁠

అని చెప్పునప్పు డప్పాతకప్రచారుఁ డగణ్యప్రభావుం డగుభూదేవునితోడి సంభాషణవిశేషంబునం జేసి యాక్షణంబ విశుద్ధమానసుండై పరహింసాత్మకం బగు నిజవ్యాపారంబుఁ జాలించి సవినయంబుగాఁ గరంబులు మొగిచి యమ్మ హీసురున కిట్లనియె.

⁠ 70

మ.⁠

సుమనఃశ్రేష్ఠ! శశాంకపుష్కరిణి యెచ్చో టుర్వి నాతీర్థరా జము నేచక్కి భుజంగశాయికి నివాసంబైన శ్రీరంగమన్ విమలక్షేత్ర మతీతపాప నిరతిన్ వేఁగించు మాబోంట్లకుం గమనీయస్థితి గోచరించెడినె నిక్కం బింతయుం జెప్పవే.

⁠ 71

క.⁠

నీ వధికపుణ్యపరుఁడవు గావున నిత్తెఱఁగు దెల్పి కడుప్రియమున నీ పోవలయునెడకు నరుగుము భూవినుతచరిత్ర యేనుఁ బోయెద నెలమిన్.

⁠ 72

తే.⁠

అనిన నమ్మాటలకు ముద మలరి-మరణ చింతఁ దప్పి యకంపితచిత్తుఁ డగుచు విప్రుఁ డత్యుగ్రకర్మప్రవృత్తు శూద్రు ననునయించుచు నల్లన నతని కనియె.

⁠ 73

సీ.⁠

మానవోత్తమ! నీ వనూనసౌమ్యాకృతి స్ఫురణఁ జూపట్టె దిప్పుడు మహాత్మ! నీయం దతిప్రియాన్విత మయ్యె నీవును నాఁయెడఁ గడుఁబ్రసన్నత వహింపు - మడిగితి వీవు యథార్థంబు నేనును జెప్పెద నది విను చిత్తగించి

⁠