శ్రీరస్తు.
శ్రీరామకృష్ణ సూక్తిముక్తావలి
1వ అధ్యాయము.
ఆత్మజ్ఞానము
1. జ్ఞానము ఏకత్వమునకు దారిజూపును; అజ్ఞానము భిన్నత్వమునకు త్రోవజూపును.
2. కుబుసమును, పామునువేఱైనట్లు శరీరమును ఆత్మయును వేఱు.
3. పాదరసము (కళాయి) వేసిన అద్దమునందు మనముఖము ప్రతిబింబించి స్పష్టముగ గోచరించుతీరున , బ్రహ్మచర్యమువలన తనబలమును, పవిత్రతను సంరక్షించుకొనిన, నరుని హృదయమునందు సర్వేశ్వరుని ప్రతిబింబము దివ్యముగ గోచరించును.
4. గురువనియు, శిష్యుడనియు, ఇట్టి సంబంధమును పాటింపజాలని పవిత్రావస్థ విచిత్రమైనది. దేనిని సిద్ధింపజేసికొనిన పిమ్మట గురుశిష్య భేదము నిలువజాలదో అట్టిబ్రహ్మజ్ఞానము విచిత్రమైనది సుమీ !
5. దొంగవాడు చీకటిగదిలో ప్రవేశించి అచ్చటి వస్తువులను తడవి చూచును. బహుశః ఒకబల్లపై చేతినిడును. 'ఇది కాదు ' అని ముందుకుపోవును పిమ్మట ఇంకొక వస్తువు మీద చేయివేయును, అది కుర్చీకావచ్చును. అంతట 'ఇదికాదు' అని దాటిపోవును. ఇట్లొకదానితరువాత
