(vi)
శ్మీరదేశపుఁగవి తారాదేవినిఁగూర్చి స్రగ్ధరాస్తోత్రము వ్రాసెను. (panegyric). దీనికే "ఆర్యతారాస్రగ్ధరాస్తోత్ర” మని మారుపేరు. "స్రగ్ధర ” యనఁగా హారధారిణి. ఈపేరు తారాదేవికిని, శ్లోకనామమునకుఁగూడఁ జెందును. కవి యెనిమిదవశతాబ్దమువాఁడు. కాశ్మీరరాజున కల్లు:డే కవి యని తారానాథుఁ డనుచున్నాఁడు. ఒకప్పు డీతఁడు దాతయై యొకనరమేధ మొనరింపఁ బూనుకొనినరాజున కమ్ముడువోయి విప్రుని విడిపించి సంతోషపెట్టి, తాను "ఆర్యతారానామాష్టోత్తర శతస్తోత్రము” వ్రాసి తాను ప్రాణభయమునుండి తప్పించుకొని నూఱుమంది రాజకుమారుల ప్రాణముల రక్షించెను. ఈ 108 శ్లోకములును తారాదేవి నామగుణవర్ణనమే. ఆమెస్తుతియే!
ఏకవింశతిస్తోత్ర మనునది మఱియొక గ్రంథము.
ఇవి యన్నియుఁ బాశ్చాత్యులు భాషాంతరీకరించుకొనిరి. శాలివాహనసప్తశతి మనశ్రీనాథుఁడు భాషాంతరీకరించినను మనకుఁ జిక్క,లేదు[1]. ఈనడుమ శ్రీరాళ్లపల్లి యనంతకృష్ణశర్మగా రాంధ్రపత్రిక సారస్వాతానుబంధమున రుచిఁజూపినయాగ్రంథము మనకులేకపోవుట యెంతనష్టమో తెలిసినది. పాలి, ప్రాకృతముల మనవా రభ్యసించి యందలిగ్రంథము లెన్నియో భాషాంతరీకరించుకొనవలసియున్న దని వేఱుగఁ జెప్ప నగత్యములేదు.
చంద్రగోమి యనుమఱియొకకవి తారాసాధనశతక మొకటి వ్రాసెను. ఇట్లే తారాదేవిపై శతాధికస్తోత్ర కావ్యములు పుట్టినవి.
- ↑ ఈక్రిందిపద్య మొక్కటిమాత్రము శ్రీనాథుని దని శ్రీమా రామకృష్ణకవిగా రనుచున్నారు.
ఉ. వారణసేయదావగొనవా నవవారిజమందుఁ దేఁటి క్రొ
వ్వారుచునుంట నీవెఱుఁగవా ప్రియహా తెఱగంటి గంటి కె
వ్వారికిఁ గెంపురాదె తగవా మగవారలదూఱ నీవిభుం
డారసి నీనిజం బెఱుఁగు నంతకు ------- నోర్వు నెచ్చెలి.
