పుట:Rasikajanamamobhiramamu (IA rasikajanamamobh022607mbp).pdf/42

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


తే.

గాక యుండక సత్కళాకౌశలమునఁ, గోరి యారాజుతో నిన్ను గూర్చె నేని
తమ్మిపూచూలిప్రోడతనమ్ము మిగుల, మెచ్చవచ్చుఁ గదా నేఁడు మచ్చకంటి.

40


తే.

అనుచు నతఁ డిట్లు వలికిన నాత్మలోన, జాన యొకకొంతనొత్తఁబా టూని ఱేనిఁ
గనుఁగొనఁగఁ గోరి యత్తెఱం గనుఁగుఁజెలుల, కగుపడక యుండఁ గ్రమ్ముచు నతని కనియె.

41


చ.

అవు నవు మంచిప్రోడవె బళా యళు కించుక లేక మానినీ
నివహసభాగ్రభాగమున నిల్చి వినం గొఱగానివాక్యముల్
తవిలి వచింపఁ జాగితివి తాళుదుమే మఱియొక్కఁ డైన దూ
తవు నిను నేమియుం బలుక ధర్మము గా దని యుంటి మిత్తఱిన్.

42


క.

సురనారీమణు లెచ్చట, ధరణీజను లెచట నహహ తరతమభావం
బయంగ హస్తిమశకాం, తర మిట్టివెడంగుపనులు దలఁపం జనునే.

43


తే.

దూత వగుటను నోరికిఁ దోఁచినట్లు, దివిరి మోమోడ కాడెదు దిట్ట వగుచుఁ
గటకటా ధూర్త మేము నీ కంటి కిప్పు, డింత యెల్లిద మైతి మిం కేమి చెప్ప.

44


ఉ.

మాటికి నొక్కభూవరకుమారుని నీ నిపు డేమొ తద్దయున్
మేటి యటంచు నెంచెదవు మే లహహా యతఁ డెన్న మామరు
త్కోటులలోన నేరి కెన గూరుపఁగాఁ దగుఁ జాలుఁ జాలు నీ
మాటలు గట్టిపెట్టి చనుమా మును వచ్చినత్రోవచొప్పునన్.

45


తే.

అనుచు నవ్వేల్పుఁగెందలిరాకుఁబోఁడి, పలుకుటయు నాతఁ డెదఁ గొంత గలఁగుచుండె
నపుడు నృపుఁ డచ్చటికి వేగ నరిగి దాని, పజ్జ నిలిచిన నబ్బురపాటుతోడ.

46


సీ.

జిలుఁగుపైటాణికంచెల పిక్కటిలి వలి, కులుకుసిబ్బెపుగబ్బిగుబ్బ లుబ్బ
బిత్తరంపుఁబిసాళి బెళుకువాల్చూపుమొ, త్తమ్ములు తమ్ములఁ గ్రుమ్మరింప
గాటంపునిడందకీల్గంటు పెన్ వ్రేఁగున, నసదునెన్నడుము జవ్వాడి వడఁకఁ
గా ముత్యాలకమ్మలనునుడాలు, తళుకు లేఁజెక్కుటద్దములఁ బొదల


తే.

మంపుఁ దులకించుముత్తిగమానికముల, మొలకనిద్దాకడానిసొమ్ములమెఱుంగు
లుమ్మడిగఁ గ్రమ్మి నెమ్మేన నొఱపు చూప, రాజువరుఁ గాంచె లేచి యారాజవదన.

47