44
శ్రీరంగనాథరామాయణము
ద్విపద
యాగోపకరణంబు లవి వెల్లివోయి యాగవిఘ్నంబైన నతఁ డాగ్రహించి
నింగికి నుప్పొంగి నెఱి నేగుదెంచు - గంగ నాకర్షించి కలుషించి క్రోలె.
అనిమిషమునివరు లాభగీరథుని - గనుఁగొని పల్కిరి కరమర్థి మీఱి
"నీమహాగంగ ని ట్లీమునీశ్వరుఁడు - ఈమాడ్కిఁ గ్రోలెనే యిప్పుడె నీవు
కోపంబు లేకుండఁ గోరి యీమౌని - నీపట్ల వేఁడిన నిచ్చును గంగ"1300
అని యిట్లు దేవత లందఱుఁ జెప్ప - వినయంబుతోఁ బోయి వేడ్క నమ్మౌని
గనుఁగొని మ్రొక్కుచు గరములు మొగిచి - వినయసంభరితుఁడై వేడ్క నిట్లనియె
‘‘వినవయ్య మునిచంద్ర! విమలచారిత్ర! - ఘనమైనగంగను ఘనమైనతపము
చేసి యుర్వికి గంగఁ జెలఁగుచు నిపుడు - వాసిమైఁ దెచ్చితి వరుస నిచ్చటను
మోసమై మీచేత మొనసికోల్పడితి - నోసంయమీశ్వర! యోపరబ్రహ్మ
దయచేసి విడిపింపు ధన్యచారిత్ర - దయచేయు సంయమీ! దయచేయు” మనుచు
వినయంబుతోఁ బల్క విని మౌనివరుఁడు మనమునఁ గృపపుట్ట మఱియు నిట్లనియె.
“నోభగీరథచంద్ర!యోమహారాజ! - యీభంగి గంగను నిలకుఁ దెచ్చుటకు1310
నీమహత్త్వంబును నీతపోమహిమ నేమని చెప్పుదు నిఁక నీదుకీర్తి
విడిచెద గంగను విడిచెద నిపుడు - పుడమిలో నాకీ ర్తి పొలుపొందు" ననుచు
నుమిసి యెంగిలి సేయ నొల్లక యతఁడు - రమణమై దనకర్ణరంధ్రంబునందు,
వెడలింప నెప్పటివిధమున గంగ - యడరుచు జాహ్నవి యనుపేరఁ బరఁగెఁ.
బురుషపురాకృతపుణ్యంబునడుము దొరకొన్న విఘ్నంబు ద్రోచి యేతెంచు
వెరవున నారాజువెంటనే వచ్చి - శరనిధిఁ జొచ్చి యాజాహ్నవీదేవి
దిగి రసాతలమునఁ దిరిగి యందున్న - సగరులభస్మము ల్సరినిండఁబాఱె.
నంత నంబుజగర్భుఁ డాభగీరథుని - సంతసంబునఁ జూచి "జననాథ వినుము
జలనిధి నెందాఁక సలిలంబు లుండుఁ - దలఁప నీసగరులతనయు లందాఁక
దివ్యభూషణముల దివ్యాంబరముల - దివ్యమాల్యంబుల దివ్యగంధముల1320
దివ్యమూర్తుల నొప్పి దివిజలోకమున - దివ్యభోగముల వర్తించుచుండెదరు
అడరంగ నిదిమొద లనఘ నీపేర - నడుచు భాగీరథీనామ మీనదికిఁ
ద్రిపథ యనంగ వర్తిలు వరద యన - నృప జాహ్నవి యనంగ నెగడు లోకముల
అనఘ! మీసగరుండు నంశుమంతుండు ఘనుఁడు దిలీపుఁడు గైకొన్న వ్రతము
నెఱపఁజాలమి నీవు నెఱపంగఁ దివిరి - తెఱఁగొప్ప నీగంగఁ దెచ్చితి కాన
·గంగాంబునిర్మలకమనీయపదము - మంగళచిరకీర్తిమహితుండ వగుము,
కాకుత్స్థకులజుల గౌరవశ్రీల - కాకరం బగు తనయావళిఁ గనుము
లలితధర్మముల మూలస్తంభ మైతి - పొలుపార నింక నీపుణ్యోదకముల
వెలయఁ దీర్ఘస్నానవిధు లొప్పఁదీర్చి - ఫలము గైకొను" మంచుఁ బద్మసంభవుఁడు
