పుట:Ranganatha Ramayanamu.pdf/425

జెచ్చెఱఁ బర్వతశిఖరంబు విఱచి - తెచ్చి యారావణి త్రిశిరుపై వైచె;
నది నడుమనె తుమురై రాల నేసెఁ - ద్రిదశులు వెఱఁగందఁ ద్రిశిరుండు పేర్చి
హనుమంతుఁడును వానియరదంబుమీఁది - కనువారగా దాఁటి యత్యుగ్రముగను
సింగంబు గజములఁ జెలఁరేఁగి వచ్చు - భంగి రథ్యంబులఁ బటుగతిఁ జంపె
నాత్రిశిరుండును ననిలజుమీఁద - నాతతంబుగ శక్తి యడరించుటయును
బలుమంట లెగయంగఁ బఱతెంచుదాని - బలువిడిఁ బట్టి యప్పావని ద్రుంప
శక్తి ద్రుంచిన నిజశక్తి వాటించి - శక్తిజిహ్వయుఁ బోలు చటులాసిఁ గొనుచు4370
నచ్చెరు వైన రయంబు సొంపార - వచ్చి యాహనుమంతు వక్షంబు దాఁక
నేసిన నతఁడును వెస నఱచేత - వ్రేసె నారాక్షసువిపులవక్షంబు
నటు వ్రేటుపడి తనయడిదంబు వైచి - కుటిలరాక్షసుఁడు గ్రక్కున మూర్ఛనొందె;
ననిలజుం డటుఁబడ్డ యడిదంబుఁ బుచ్చు - కొని బిట్టుగా నార్చెఁ గుంభిని పగుల
నాలోనఁ దెప్పిరి యాత్రిశిరుండు - వాలిన పిడికిట వాయుజుఁ బొడిచె;
హనుమంతుఁ డంత నత్యంతరోషమునఁ - దనకటంబులు పొంగ దర్ప ముప్పొంగఁ
రూపించి యావిశ్వరూపుమస్తకము - నేపున ద్రుంచు సురేంద్రుచందమునఁ
జెచ్చెఱ దనుజుని శిరములు మూఁడు - నచ్చెరు వైన యాయడిద మంకించి
తెగనేసె నాదైత్యుతీవ్రకర్మంబు - దిగఁ బుచ్చుకొని త్రుంచు దైవంబుకరణి
దిశలు భూభాగంబు దివియు ఘోషింపఁ - ద్రిశిరుండు భూస్థలిఁ ద్రెళ్ళెఁ ద్రెళ్లుటయుఁ4380
బటురౌద్రమున మహాపార్శ్వుండు గినిసి - నిటలంబు బొమలును నెరి ముడివడఁగ
నలరునెత్తుటఁ దోఁగి యాశాకరీంద్ర - కరభీకరం బైన కనకచక్రముల
నురుమణిప్రభల నత్యుగ్రమై యముని - పరుషోగ్రదండంబు పాటిగాఁ గలిగి
యరుణపుష్పంబుల నరుణగంధమున - నురుతరం బగుచు నయోమయం బైన
యుదయార్కభాసమానోజ్జ్వలం బగుచు - నొదవు గదాదండ ముగ్రుఁడై తాల్చి
తనకోపశిఖి మండ దర్ప ముప్పొంగ - హనుమంతుమీఁద రయంబున నడువ
నెడ సొచ్చి యొక్కమహీధరం బెత్తి - యెడపక దైత్యుపై ఋషభుండు వైచె;
నడరి యంతటిలోన నమ్మహీధరము - దొడి వడ గదఁ గొని తుమురుగా వ్రేసె
జటులత గద ద్రిప్పి సమదుఁడై ఋషభుఁ - బటుసత్త్వమున మహాపార్శ్వుండు వైచె;
దానిచే వక్షంబుఁ దాఁకి యావృషభుఁ - డూనినమూర్ఛచే నొక్కింత దెలిసి4390
యాలోన వేగ మహాపార్శ్వుఱొమ్ము - వ్రాలినపిడికిట వ్రయ్యఁ దాటించెఁ
దాటించుటయు గదాదండంబు విడిచి - మేటిసత్త్వము దూలి మేదినిఁ బడియె;
నాగదాదండంబు నాఋషభుండు - వేగంబె కొనియార్చి వ్రేసిన దైత్యు
వ్రేసినవజ్రంబు వ్రేటునఁ గొండ - తో సరియై తల తుమురుగాఁ గూలె;
నటు మహాధ్వనితో మహాపార్శ్వుఁ డవని - బటుభయంకరవృత్తిఁ బడుటయుఁ జూచి