పుట:Ranganatha Ramayanamu.pdf/423

ననవుడు నవ్వి నరాంతకుం డనియె; - “వనచర! నీ వెంతవాఁడవు నాకు?
నఖిలదిక్పాలుర నద టడంచితిని - నిఖిలదేవతల మన్నింప కేచితిని
అట్టి నాతోడ నీవా యెదిరెదవు? - పట్టి చట్టలు చీరి పాఱవైచెదను;
“ననుఁ జూతుగా" కన్న నగుచు నంగదుఁడు - “దనుజ! దశగ్రీవుదర్పంబు మాన్పి
పూనిన ఖరసూతిఁ బొరిగొని పిదప - నే నేగునపుడు నీ వెఱుఁగవే నన్ను?"
ననుడు దానవుఁడు కాలాహిచందమున - మునుకొని యార్పులు మ్రోయంగ వచ్చి
ఘనతరవిస్ఫులింగంబులు చెదర - ననయంబు తనశక్తి నంగదు వైవ
గరుడునివక్త్రంబు గదిసినంతటనె - పరచిన కాలసర్పంబును బోలె
నది వజ్రనిభ మైన యతనివక్షంబు - గదసినయంతనే ఖండంబు లయ్యె
వజ్రాయుధంబున వరశైల మణఁచు - వజ్రిచందంబున వాలినందనుఁడు4310
అఱచేతనే వాని హయముమస్తకము - పఱియలు వాఱ నిర్భరవృత్తి నేసెఁ
జెచ్చెఱ వేయంగఁ జేట్పడి నోరు - విచ్చుచు నాలుక వెడలఁబెట్టుచును
వెరవిడి కాళ్లును వెసఁ దన్నికొనుచు - ధరమీఁద బడి చచ్చెఁ దత్తురంగంబు
అటు తురంగము పడ్డ నన్నరాంతకుఁడు - చటులకాలానలజ్వలితాస్యుఁ డగుచుఁ
గెడయు మంచును బిడికిట మస్తకంబుఁ - బొడిచి యంగదు మూర్ఛఁ బొందించుటయును
అంతనె తెలిసి “నరాంతక! నీకు - నింతశక్తియుఁ గలదే” యని పేర్చి
పెరిఁగినపిడుగైన పిడికిట వాని - వరశైలనిభ మైనవక్షంబుఁ బొడిచెఁ.
బొడిచిన నెత్తురుల్ పొరిఁబొరి దొరఁగఁ - బొడిపొడియై ధరఁ బునుకలు సెదరఁ
గడుఘోర మైనసంగరభూమిలోనఁ - బడి నరాంతకుఁ డంత బ్రాణము ల్విడిచె.
నార్చిరి దేవత లామింటనుండి - యార్చిరి వానరు లవనీతలమున4320
దనుజాధినాథుని తనయునిపాటు - గని మహోదరుఁ డుగ్రకరిఁ బురికొల్పె.
ననుజుండు పడుటకు నడలుచు వాలి - తనయు నేచుటకు నుద్దండకోపంబు
ముప్పిరి గొనఁగ నిమ్ములఁ బరిఘంబుఁ - ద్రిప్పుచుఁ బఱతెంచె దేవాంతకుండు.
రవిమండలము బోలు రథ ముగ్రభంగి - నవని గంపింప నుద్ధతి దోలుకొనుచు
ద్రిశిరముల్ త్రేతాగ్నితెఱఁగున వెలుఁగ - ద్రిశిరుండు గవిసె నుద్దీప్తకోపమున
నప్పు డంగదుఁడు శాఖాయుతం బగుచు - నొప్పెడు నొకవృక్ష మురవడి బెఱికి
యడరంగ నార్చి దేవాంతకు వైవ - నడుమనె త్రిశిరుండు నలగఁగ నేసె;
నేసిన మీఁదికి నెగసి యంగదుఁడు - గాసిల్లి శైలవృక్షంబులు మిగుల
నడరింప నపుడు దేవాంతకత్రిశిరు - లెడబడఁగాఁ ద్రుంచి యెంతయు మించి
పరగించి రతనిపైఁ బటుతోమరంబు - లరుదారఁగాఁ జేరి యత్యుదగ్రతను4330
నంతటఁ బోవక యార్చుచు మఱియు - వింతగాఁ బొదువుచు వేగంబు మెఱసి
యావాలిసుతుమీఁద నధికరోషమున - దేవాంతకుఁడు వైచె దీపించి పరిఘ