పుట:Ranganatha Ramayanamu.pdf/366

నీకుఁ బ్రాణము లిచ్చి నిర్మలుండై న - కాకుత్స్థమణికి లక్ష్మణునకు వగవ
మనసు గుందఁగ నాకు మరుగుచు నున్న- జననికి దుఃఖింప సతతంబు నీకుఁ
జిత్తంబు లోపలఁ జింతించుచున్న యత్త కౌసల్యకై యడలెద నధిప!
ఎప్పుడు పదునాలుగేడులు చనునొ - ఎప్పుడు వచ్చునో యిటు రాముఁ డనుచు
నీతెఱంగున నీకు నెదురులు సూచు - నీతల్లియాసలు నిలిచెనే నేఁడు?
హరిహరాదుల నైన నదలించు నీదు - శరములఁ గలశక్తి సమసెనే నేఁడు?
నీదివ్యశక్తియు నీబాహుబలము - నీదుర్దమక్రమనిపుణవిక్రమము
నెక్కడఁ బోయెనో? యే మందు నింక? - నక్కటా! విధి! నీకు నలగెనే నేఁడు?
చెలువొంద నేను నోచిననోము లెల్ల - ఫలియించె నేమని పలవింతు విధికి?"
నని ప్రలాపింపంగ ననియె నాత్రిజట - జనకజ నూరార్చి సదయచిత్తమున
"రాముని కొకకీడు రాదు నీ వేల - నీమెయి శోకింప నిందీవరాక్షి!
యట్టిద యైన యీయగచరసేన - యిట్టేల పెద్దయై యేచి వర్తించు
నదె చూడు మాదేవి! యగచరేశ్వరులు - పదిలులై నీవిభు బలసియున్నారు,
గాదు పో యీపుష్పకం బేల మోచు? - మేదినీతనయ! యిమ్మేదినిఁ బడక
కాన రామున కొండు గాదు చింతింప - మానిని! నామాట మనసులో నమ్ము
లంకేశుఁ జంపి యీలంక సాధించి - పంకజానన! నిన్ను భానువంశజుఁడు
నలిఁ దోడుకొనిపోవు; నమ్ము నామాట; - కలఁగకు నేఁ డెల్లి కల్యాణి! నీవు"
అనవుడు సీత మాయామస్తకంబు - ననువుగాఁ బోలని యాత్మలో నమ్మె2520
సుందరి త్రిజట యశోకవనంబు - నందుఁ గ్రమ్మఱఁ దెచ్చి యవనిజ నునిచె.
మనువంశతిలకుండు మదిఁ దెలివొంది - తనకుఁ జేరువనున్న తమ్మునిఁ జూచి
“నాతమ్ముఁ జూచితే నలినాప్తతనయ! - యీతెఱంగునఁ గుంది యిట్లున్నవాఁడు;
సీతఁ గోల్పడి సీతచెఱ మాన్పలేక - యీతనిఁ గోల్పోవు టిటు సంభవించె;
సౌమిత్రిఁ గోల్పడి జనకజ నాకు - నేమిటి కిటమీఁద నేల నాబ్రతుకు?
యత్నంబు చేసిన యవనిజఁ బోలు - పత్ని నొండొకచోటఁ బడయంగ వచ్చుఁ
గలరు కాంతలు సుతు లలరు బాంధవులు; - గలరె గా కెందును గలరె సోదరులు?
తమ్ముఁ డన్మాత్రమే తలపోయ భక్తి - నిమ్ముల ననుఁ గొల్చు నిమ్మహాభుజుఁడు.
అరయఁ గౌసల్యకు నాసుమిత్రకును - సరియ కా వర్తించు సద్భక్తితోడఁ
దగ లక్ష్మణునికంటె దయతోడ నన్ను - మిగుల మన్నించు సుమిత్ర నావలన2530
వాత్సల్య మెప్పుడు వదల దాపుత్ర - వత్సల యగుతల్లి వగఁబెట్టవలసెఁ!
బురి కింక నొకఁడును బోయితినేని -భరతశత్రుఘ్నులు భ్రాతృవత్సలులు
ఎట చిక్కె లక్ష్మణుం డేల రాఁ డనిన - నట నేమి చెప్పుదు నకట! తమ్ములకు
వనటమై నీవొంటి వచ్చుటఁ జూచి - మనములు గలఁగెడి మాకు నోతనయ