పుట:Ranganatha Ramayanamu.pdf/330

దలల కెల్లను బెద్దతల యైనయట్టి - తలతోడఁ గూడ నాతల లెల్ల వంచి
దండప్రణామంబుఁ దగ నాచరించి - నిండినభక్తితో నిలిచి రావణుఁడు
ఆసనత్సుతునిచే నట మున్ను విన్న - భాసురం బైనట్టి పరతత్త్వ మెల్లఁ
దనకు సిద్ధించుటఁ దనలోనఁ దెలిసి - మనమున నెంతయు మగ్నుఁడై యపుడు
తలకొన్న వేడ్కతోఁ దల లెల్ల నెత్తి - తలఁపక యప్పుడు తల్లితో ననియె,
"నెఱుఁగుదు మున్ను నే నెఱిఁగినయట్టి - మొఱఁగులు గలవె యీమూఁడులోకములఁ
దరమిడి యీపరతత్త్వంబుతెఱఁగు - లెఱిఁగి యెఱుంగవు హృదయంబు చెదరి1380
తల్లి! నీ వెఱిఁగిన ధర్మశాస్త్రంబు - లెల్ల నిష్ఫలములై యిప్పుడు తోఁచెఁ;
దల్లిదండ్రులు పల్కు తప్పు లెన్నైన - నుల్లంబులో నాఁటియుండవు గాని
యామహాత్ముఁడు విష్ణుఁ డైనరామునకు - నీమేనితోఁ బోయి యే మ్రొక్కఁజాల
హేయపదార్థమై యెసఁగుచున్నట్టి - కాయంబు పెంచుట కష్టంబు గాదె?
నరులు వానరులు నెన్నఁగ నెంతవారు? - సురలకన్నను వారు శూరులే తలఁప?
గెలుతు నవశ్యంబు గెలుపు లేకున్న - నిల రాముశరముల నీల్గుదుఁ గాని,
హీనమానవునకు నే మ్రొక్కఁజాల - మాను మిమ్మాట ముమ్మాటి కోయమ్మ!
చాలు నీబుద్ధులు చాలు నీమమత - చాలించ వైతేని జనని విచ్చేయు;
గొనకొని నీపిన్నకొడుకుతోఁ గూడి - యెనలేనిసంపద నేలు మీలంక;
ఈలోకసంపద లిన్ని నీకృపను - నాలోలమతి నేను ననుభవించితిని1390
బలిమిని గలిమిని భయ మింతలేక బలిసి లం కేలితిఁ బదిలక్షలేఁడు
లెలమి నాకును నెదు రెవ్వరు లేక - విలసిల్లు ప్రాభవవిభవంబు మెఱసి
విచ్చేయు నగరికి వేగంబ" యనిన - నచ్చుగా రావణుం డాడుమాటలకుఁ
గైకేశి మదిలోనఁ గడుచోద్య మంది - యాకొడుకును జూచి యనియెఁ గ్రమ్మఱను.
“వరతపోనిధి విశ్రవసుఁ డానతిచ్చు - పరతత్త్వ మది యేల పడిపోవు" ననుచు
వనిత యప్పుడు మాల్యవంతునిఁ జూచి - "మన మెంత చెప్పిన మానునే యితఁడు"
అన విని యిట్లనె నమ్మాల్యవంతుఁ - “డెనయంగ నీ విప్పు డేల చెప్పెదవు?
జడునకు నార్యులు చాటువాక్యములు - కడుఁబ్రీతిఁ జెప్పిన గా దని వినఁడు
గానఁ గానఁడు వీఁడు కార్యంబు తెఱఁగు - మానుము నీ వింక మానిని! లెమ్ము"
అనవుడుఁ గైకేశి యట్ల కా కనుచుఁ - "నెనయంగఁ జెడుతోవ యేటికిఁ దప్పు?1400
నేతెఱంగునఁ బోవ దిది దైవకృత్య - మోతండ్రి మననీతి యుచితమే" యనుచు
దాతయుఁ దానును దలకెడువగల - భ్రాతలు దల్లులు బాంధవుల్ గలఁగఁ
జని యప్పు డాసభాసదనంబుఁ బాసి - తననగరికిఁ బోయి ధర్మక్రమంబుఁ
దననిత్యకర్మంబు దప్పక యపుడు - మనమున దెలిసి సమ్మదమున నుండె.
నట దశగ్రీవుండు నధికదర్పమునఁ - బటుతరనిస్సాణభాంకృతుల్ చెలఁగఁ