పుట:Ranganatha Ramayanamu.pdf/164

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

నేచినదనుజుల నేము కోపించి - చూచిన నీఱుగాఁ జూడ నోపుదుము120
నెలకొని మహిమీఁద నీయట్టిరాజు - గలుగుటఁ జేసి యెక్కడ నల్గ మేము;
కావున దుష్టరాక్షసుల మర్దించి - నీవు మాతపములు నిష్ఠఁ బాలింపు"
మనిన రాముఁడు “రాక్షసాధీశవరుల - ననిలోనఁ జంపెద" నని యూఱడించి
శరభంగునాశ్రమస్థలమున మునుల - కిరవొప్ప నభయంబు నిచ్చుట తెలిసి
రక్కసులను జంపఁ బ్రతినలు పలికి - యక్కడ సుఖగోష్ఠి నారాత్రి నిలిచె
మఱునాఁడు పెక్కండ్రు మౌనులు వచ్చి - మఱియును దమయాశ్రమములకుఁ బిలువ
దిననాథకులుఁడు సుతీక్ష్ణు వీడ్కొనుచు - మునులపుణ్యాశ్రమంబులు చూడఁ గోరి

సీత శ్రీరామునిఁ బ్రశ్నించుట

చనుచోట రఘురాము జానకి చూచి - “యనఘ! రాజ్యము మాని యడవికి వచ్చి
సముచితవృత్తిమై జడలును వల్క - లములు ధరించి మెలంగుచు నుఱక
యసురులదెస మీకు నలుగ నేమిటికి? - పొసఁగ వీమాటలు బుద్ధిఁ జింతింప;130
మునులతో రాక్షసముఖ్యులఁ ద్రుంతు - నని యూఱడించిన యంతనుండియును
గలఁగుచున్నది మది కాకుత్స్థతిలక! - వల దీతెఱంగులు వర్జింపవయ్య
ప్రాణులఁ జంపఁ బాపము రాదె? తొల్లి - ప్రాణేశ! యొకముని బహుతపోనిష్ఠ
నుండుచో భటరూపయుక్తుఁడై వజ్రి - యెండుఖడ్గము మౌనియొద్ద దాపుచును
ఇదె పోయివచ్చెద నే నని చనియె! - తదనంతరమున నాతఁడు ఖడ్గ మంది
యూరకుండక తీవ లొకట వృక్షముల - సారెఁ ద్రుంచుచును హింసారతుం డగుచు
జడమతియై తపశ్చర్యకుఁ బాసి - కడపట నతఁడు దుర్గతిఁ గూలెఁ గానఁ.
దప మేడ? మఱి రాజధర్మంబు లేడ? - విపులాయుధము లేడ? విడువవే దేవ!"
యనవుడు విని నవ్వి యధిపతి సీతఁ - గనుఁగొని “విప్రమార్గంబు నీపలుకు
క్షత్రమార్గము గాదు సాధ్వి; నావలని - మైత్రిఁ బల్కెదవు నామత మెఱింగియును,140
దరుణి! యుత్తమరాజధర్మైకపరులు - శరచాపములు దాల్చి చరియించు టెల్ల
శరణాగతులఁ గావఁ జర్చింపఁ గాదె? - పరికింప వె య్యేల పరమధర్మములు?
నమ్మహామునులతో నాడినప్రతిన - యిమ్మెయిఁ గావింతు నిదియె నిశ్చయము.
విడుతుఁ బ్రాణము నైన విడుతు ని న్నైన - విడుతుఁ దమ్ముని నైన విడువ నేఁ బ్రతిన"
ననిన నూరక యుండె నవనిజ యపుడు - విని లక్ష్మణుఁడు చాల విస్మయం బందె
నటమీఁద నొక్కొకయాశ్రమంబునను - బటుధర్మనిధి రామభద్రుండు ప్రీతి
మూఁడేసినెలలు నిమ్ముల నాల్గునెలలు - పోడిగా నిలుచుచుఁ బుణ్యాశ్రమముల

మందకర్ణి వృత్తాంతము

ధీయు క్తిఁ జూచుచు తెరువున యోజ - నాయతంబైన మహాతటాకంబుఁ