పుట:Navanadhacharitra.pdf/215

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

చతుర్థాశ్వాసము

177

చెంగలింపుచు నుల్ల ◆ సిల్లు వాకిళ్లఁ
జాలఁబెంపగు గజ ◆ శాలల నశ్వ
శాలల వడి రథ ◆ శాలల కడను
భండారమిండ్లలో ◆ పలివంక సేన
లుండఁగఁ దగిన తా ◆ వులను విశ్వాసు
లగువారి నునిచి య ◆ య్యవనీశ్వరునకుఁ
దగ నందనులు లేమిఁ ◆ దలపోసి చూచి
పట్టమేనుఁగు చేతఁ ◆ బట్టిన వానిఁ
బట్టంబుగట్ట నే ◆ ర్పడ నిశ్చయించి
యాసామజముకుఁ బ్రి ◆ యంబుతోఁ బూజ
చేసిన యావార్త ◆ చెవి సోఁకుటయును
మీననాథుఁడు వేడ్క ◆ మెఱయ శిష్యులకుఁ
దా నిది చెప్పియు ◆ ధాత్రీశుబొందిఁ
బ్రమద మారఁగఁ జొచ్చి ◆ రాజ్యవైభవము
లమరఁగై కొని మన ◆ మార భోగించి
క్రమ్మఱఁ జిత్రంబు ◆ గా వచ్చి యిట్లు
మిమ్ముఁ గూడుదుమ న్న ◆ మీననాథునకుఁ
జేతులు మొగిడించి ◆ శిష్యు లిట్లనిరి
యీతలంపేల మీ ◆ కిట్లు వాటిల్లె
ఘనయోగరాజ్య సౌ ◆ ఖ్యము ననిశంబు
ననుభవింపఁగ నొల్ల ◆ కకట సంసార
జనితసౌఖ్యముఁ గోరఁ ◆ జనునె యెట్లైన
ననఘాత్మ నినుఁదెల్ప ◆ నలవియె మాకు
ననునెడ గోరక్షుఁ ◆ డ మ్మహాత్మునకు
వినయమొప్పఁగ విన్న ◆ వించి మ్రొక్కుచును
జగతిలో సంసార ◆ సౌఖ్య నిర్మగ్నుఁ
డగునేని మరి వాయ ◆ నభవుండు నోపఁ
డదిగాన మీమేన ◆ నట్టి సౌఖ్యంబు
గదిసిన పెంపును ◆ గణుతింప మంచి
దీక్రియ నుండ మీ ◆ రిచ్చగింపుదురొ
మీకు బుద్ధియుఁ జెప్ప ◆ మే మెంతవార
మనఁగ మత్స్యేంద్రుఁ డి ◆ ట్లనియె గోరక్షు
ననఘాత్మ నీ చెప్పి ◆ నట్టిది బుద్ధి