తృతీయాశ్వాసము
139
దెఱఁ గొప్పఁ దనకు సి ◆ ద్ధింపను గోరి
యానదిలో (బడి ◆ ప్రాణముల్ దొ)లఁగి
తా నట్టిఘోర పా ◆ తకములఁ బాసి
పదపడి ఘూర్జర ◆ పతిగ జనించి
విదితంబుగా రాజ్య ◆ విభవంబు లందెఁ
దనభావ వశత ....... ....... ....... .......
గని కృతా(ర్థుం)డయ్యెఁ ◆ గరుణఁ జేకొనుము
నావుడు నమ్మీన ◆ నాథుఁడు ధర్మ
దేవతావాక్యంబు ◆ దృఢబుద్ధి నూఁది
గోరక్షుఁ బిలిచి యీ ◆ కువలయేశునకు
(నారంగ) యోగవి ◆ ద్యాభ్యాసములను
దెలిపి సిద్ధునిఁ జేసి ◆ తె మ్మన్న మ్రొక్కి
వల నొప్ప నాసరో ◆ వరమున నృపునిఁ
జెచ్చరఁ గ్రుంకించి ◆ సిద్ధాసనమున
నచ్చుగా నునిచి ని ◆ జాంతరంగమున
మన్మథవైరిని ◆ మత్స్యేంద్రుఁ దలఁచి
తన్మస్తకమున హ ◆ స్తముఁ జక్కనిలిపి
యెల్లయోగంబులు ◆ నెల్లసిద్ధులును
దెల్లంబుగా నుప ◆ దేశించి తెచ్చి
ముదమున గురునికి ◆ మ్రొక్కించి తేజ
మొదవ పే రితనికి ◆ నొనరింపుఁ డనుచు
విన్నవించిన భక్తి ◆ వెలయునీవిభుకుఁ
గన్నవారలు మును ◆ కాలకంధరుని
పే రిడినా రింక ◆ వేఱొకనామ
మీరాదు గావున ◆ నీవిరూపాక్ష
నాథాఖ్య యొసఁగు ను ◆ న్నతి నంచు మీన
నాథుండు పలుక ◆ నందఱు సంతసిల్లి
రంతఁ దపస్వుల ◆ యాశ్రమభూము
లెంతయు వేడుక ◆ నీక్షింపఁగోరి
తనశిష్యవరులతోఁ ◆ దడయక కదలి
మనమార నరుగుచో ◆ మత్స్యేంద్రుఁ డెదుటఁ
గడిఁది భల్లూకంబు ◆ కసమస రేఁగి
బెడిదంపుఁ గోఱలు ◆ బెట్టు నొగల్చి
