ద్వితీయాశ్వాసము
97
యనుచుఁ జౌరంగిని ◆ నప్పనసేసి
మనమార మేము క్ర ◆ మ్మఱ వచ్చినీకు
వినుత యోగాభ్యాస ◆ విధమెల్లఁ దెలిపి
తనుసిద్ధియును నిచ్చి ◆ ధన్యుఁ జేసెదము
మసలక చనుదేర ◆ మా కబ్బకున్న
నెసఁగ నీ కుపదేశ ◆ మిచ్చుఁ జౌరంగి
సేవింపు మితని సు ◆ స్థిరభక్తి ననుచు
వేవేగఁ బశుపాలు ◆ వీడ్కొల్పి యంత
...... ...... ...... ...... ...... ...... ...... ......
పొలుచులాతపుఁగోలఁ ◆ బుటిక యుం బూని
తలఁపునైత్తము లోనఁ ◆ దరుణేందుమౌళి
నిలిపి మ్రొక్కుచు గుహా ◆ నిలయంబు వెడలి
చని పురంబులు నూళ్లు ◆ శబరులయిండ్లు
వనములు నదులును ◆ వరశైలములును
బొలుచు తీర్థములును ◆ బుణ్యాశ్ర మములు
నెలమితోఁ జూచుచు ◆ నేగి ముందటను
గనియె మత్స్యేంద్రుండు ◆ ఘనరత్నశృంగ
జనితవజ్రాళీల ◆ నద్దిగంతరముఁ
గమనీయకందర్ప ◆ కన్యకా కేళి
సముచిత నిర్మల ◆ చంద్రకాంతమును
ఘనదంతిహతిసింహ ◆ ఖరనఖోత్పాత
వినుతముక్తావళీ ◆ విశదదంతమును
అమితశాఖామృగ ◆ వ్యాధూతవృక్ష
సుమహితశిఖర వి ◆ శ్రుతలతాంతమును
సన్ముఖకిన్నర ◆ జన దార రచిత
మన్మథోదంతంబు ◆ మాల్యవంతంబు
కని డాయఁ జని కౌతు ◆ కంబు చిత్తమున
నెనయంగ నన్నగ ◆ మెక్కుచో నందు
మును దపమున్న స ◆ న్మునులు మోదంబు
మనమునఁ బెనఁగొన ◆ మనసిజాంతకుని
నందనుండగు మీన ◆ నాథుండు వచ్చె
నిందుల కాయోగి ◆ కెదురుగా నేగి
పొడగందు మనుచు గుం ◆ పులుగూడి వచ్చి
