తావకారామ మిది మహోత్సాహమొదవఁ
గాంచఁజేసితివౌ నాగ కాశ్యపీంద్ర!
దుర్గాదేవత ప్రభువును రక్షించునట్లుగా నొక సమయమునఁ జెప్పినది
కన్నెత్తి పరకాంతఁ గన్గొనఁగా నొల్లఁ
డేకపత్ని వ్రతం బెపుడు సల్పు
దుష్ప్రవర్తనల కెందును జోటొసంగఁడు
శిష్టవర్తనులను జెంతఁజేర్చు
స్వల్పాత్ములకొకింత స్వాతంత్ర్యము నొసంగఁ
డుత్తమాత్ములతోడి పొత్తువిడఁడు
వ్యర్ధ వ్యయంబు సేయఁడు పుణ్యకీర్తుల
కర్షధన త్యాగ మాచరించు
నే సుగుణసాంద్రుఁ డట్టి భూభృత్కులేంద్రుఁ
దావకీనపదాంబుజ ధ్యానశీలు
రాఘవాంబాపతిని, నాగరాజమౌళిఁ
గరుణనిరతంబుఁగనుము దుర్గాభవాని!
తన గాంభీర్యము, సౌకుమార్యమును, శుద్ధాంతైక మర్యాదయుం
బనిగాపీయెడనంచు, నిర్మలతర స్వాంతంబుఁ ద్వన్నామచిం,
తనమందుంచి, సుకుంకుమాంచిత హరిద్రాచూర్ణ పూజల్, ఘటిం
చిన పూతవ్రత రాఘవాంబను గృపాశ్రీఁబ్రోవుమో యీశ్వరీ!
కరుణాశాలినివంచు, దాసజన రక్షాదీక్షవౌదంచు సు
స్థిరభక్తి న్నినుఁగొల్చుదంపతుల రక్షింపంగదే త్వత్పదాం
బురుహద్వంద్వమిళన్మిళింద మిధునంబుంగాఁ గటాక్షించి శ్రీ
కర కారుణ్యమరంద తుష్టి పొసఁగంగా రాజరాజేశ్వరీ!
