పుట:Kopparapu-soodara-kavula-kavitvamu.pdf/125

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది
84

ల్లచ్చుగఁ గాఁపురంబయిన యాకఱి వేలుపుకూర్మి రాణియౌ
లచ్చిని నమ్మి నెమ్మదిని లావుగఁ గొల్వఁగ వచ్చు నేరికిన్.

40. ఒకబోయ కుక్కతో, భార్యతోవేఁటకుబోవుచు మాటాడుట గ్రామ్యము లయగ్రాహి

కుక్కనుసిఁగొల్పుచును గక్కుఱితిఁజూపుచును
         బ్రక్కఁగలయాలిఁగని జొక్కుఁగనిదస్నీ
యక్కయిదియేందే పొయిరెక్కినదెసెప్పఁ గదె
         పక్కలిటుబల్చి తెగ నిక్కెదనఁటేమే
సక్కఁ బులినీళ్ళు రుసులెక్కుతయిదెణ్ణమును
         మెక్కిపులియాఁటకును సొక్కకనుబోలెన్
సిక్కులివియేంటెయనెఁ గొక్కెర విధంబుగను
         గక్కసపురూపొ కడు వెక్కసమెసంగన్

41. సమస్య : ద్రుంచెన్ రామశిరంబు రావణుఁడు సంతోషించిరానిర్జరుల్‌

ఎంచన్ సీతకు మాయసీతఁ దగునట్లేర్పాటు గావించి తా
ద్రుంచెన్ శక్రజితుండటంచనిన దైత్యుండిష్టుఁడై యున్నఁ ద
చ్చంచద్రత్న కిరీట మూడిపడఁ గీశానీకమౌనౌననం
త్రుంచెన్ రామ, శిరంబు రావణుఁడు సంతోషించిరానిర్జరుల్

42. పూర్వపు గురుశిష్యులకు నిప్పటి గురుశిష్యులకు భేదమున్నదా

గురువులయందు శిష్యులకు గొప్పగభక్తి యెసంగు శిష్యులం
దరుస మెసంగు నాగురువులందఱ కప్పటికాలమందు న
గ్గురువులునట్టి శిష్యులొనగూడిరె నేఁడని సంశయింపకో
చరమతి యెందుఁజూచితిమి వారలనీయది నిశ్చయింపఁగన్

43. చెప్పులు - లయగ్రాహి

ఎప్పశువుతోలయిన నుప్పునను వైచి బిగి
          చొప్పడఁగ నెండనిడి కప్పుగొనఁగత్తిన్