కోనంగి: ఆంధ్రదేశం ఆవిణ్ణి తెరమీదచూచి ఆనందంచేత మూర్చ పోతుంది.
పాటీ: మీరు వెటకారంగా అంటున్నారా, లేకపోతే నిజంగానా?
డాక్టరు: మా కోనంగి హాస్యంగా కాకుండా ఎప్పుడు మాట్లాడినాడూ?
చెట్టి: అయితే మీరు మనవి - కాదు చెప్పేది ఏమిటండీ కోనంగి రావుగారూ?
డాక్టరు: పురాణకథ తీయవద్దంటారు. పాటీ: కారణం?
కోనంగి: పురాణగాథవల్ల డబ్బు వస్తుంది. అంతవరకు నిశ్చయం. సరిగా తీయకపోతే దమ్మిడీ కూడా రాని మాట నిజమే! పురాణగాథ పురాణపురుషుల వేషం వెయ్యడానికి ఎవ్వరికీ శక్తిలేదు. పురాణగాథలో ఉన్నది అది ఏదో విచిత్ర వాతావరణం, ఇంతవరకు ఇండియాలో ఎవ్వరూ సృష్టించలేదు. ఇక ముందుకూడ ఎవ్వరూ సృష్టించలేదు. కథంతా కృత్రిమంగా నడుస్తుంది.
చెట్టి: మీ ఉద్దేశం?
కోనంగి: ఈనాటి కథ తీయటం ఉత్తమం. ఇదే డాక్టరుగారి ఉద్దేశమూ! డాక్టరు: అది నిజంగా నా ఉద్దేశమే. ఆ ప్రకారమే కోనంగిరావుగారు అలా చెప్తున్నది.
పాటీ: ఏమికథ మరి? నేను డైరెక్టర్ల ఉద్దేశం ప్రకారం రామానుజమూర్తిని సివేరియో రాయమన్నాను.
డాక్టరు: ఎవరా రామనుజమూర్తి?
పాటీ: ఆయనా? ఆయన్ను ఎరగరా మీరు? అమ్మయ్యో! ఇంతవరకూ ఆయన పది తెలుగు చిత్రాలకు సినేరియో రాశారు. ఇప్పుడు ప్రస్తుతం ఆరు చిత్రాలకో ఎనిమిదింటికో రాస్తున్నారు. ఆయనకు ఆంధ్ర ప్రేక్షకుల హృదయం బాగా తెలుసు.
డాక్టరు: కంట్రాక్టు రాసినారా?
పాటీ: ఓ!
డాక్టరు: ఎంతకు? పాటీ: మూడువేలకు.
డాక్టరు: అది రాయించి ఆ మూడువేలు ఆయనకు అర్పించండి.
ఆ సినేరియో వద్దు, గనేరియో వద్దు! కొంచెం పేరు పొందిన కవి ఎవరన్నా రాసిన కథ ఒకటి తీసుకుందాం. ఆ కవీ, మనమూ కథనుగూర్చి ఆలోచించి, ఆయనచేతనే సినేరియా వాయిద్దాము.
చెట్టి: మన కథానాయిక మాట?
డాక్టరు: ఆవిడ సీత! ఇప్పుడు మనకు సీత అక్కరలేదుగా! ఆవిడ రాసిన కంట్రాక్టు చూచాను. మన కేమీ ఇబ్బంది లేదులెండి. అడ్వాన్సుపోతే పోయింది.
2
అనంతలక్ష్మికి సినీమా సంగతులన్నీ చెబుతూ నవ్విస్తూ ఉండేవాడు కోనంగి.
“నన్ను చూస్తే కోపం డైరెక్టరు పాటీగారికీ, మేనేజింగు డైరెక్టరు రావుగారికిన్నీ, నాయికవేషం వేయడానికి సిద్ధమై మానివేయింపబడిన స్వర్ణలతా దేవిగారికీని.”
“నిజంగా కోపమే! ఎందుకా కోపం?”
