ప్రాతిబోధ ఛాయిక క్రాంతమచుంబనంబుల లక్షణము
శ్లో. |
యదిసుచిరసమేతః ప్రేయసీమగ్రసుప్తాం
రహసి కృతకనిద్రాం చుంబతి ప్రాణనాథః।
కథితవిధమిదం స్యాచ్చుంబనం ప్రాతిబోధం
ద్వయమిదమపరం స్యాచ్చుంబనం ఛాయకాఖ్యమ్॥
|
|
శ్లో. |
అభినవమనురాగం వ్యంజితుం దర్పణాదౌ
ప్రతికృతివిషయం వా చుంబనం పుంస్త్రియోః స్యాత్।
ప్రతికృతిశిశుచిత్రాశ్లేషణం చుంబనం వా
ద్వయమువహితభావం తచ్చ సంక్రాన్తమాహుః॥
|
|
క. |
దూరగతుఁడైన పురుషుఁడు
చేరినచోఁ గపటనిద్రఁ జెందినవనితన్
గూరిమితోఁ జుంబించిన
నారయఁ బ్రతిబోధ మిదియె యాయిద్దఱికిన్.
|
|
తా. |
స్త్రీగాని పురుషుడుగాని యిరువురియందొకరు కార్యార్థులై దూరము
పోయివచ్చినదినమున యింటియం దున్నవారు మేలుకొనియుండియే నిద్రపోవున ట్ల
భినయించుచున్న వారిని ప్రేమతో అధరమును చుంబిెచుటయే ప్రాతిబోధచుంబ
న మనంబడును.
|
|
ఉ. |
కాంతునిమీఁద మోహము ప్రకాశముఁ జేయఁదలంచి చందమః
కాంతశిలాదిదర్పణవికాసముల న్బొడసూపునీడలన్
జెంతలఁ జేరి చుంబనముఁ జేయుట ఛాయిక మయ్యె బాలురన్
దంతపుబొమ్మల న్సుఖరతంబులఁ జేయుట క్రాంతమం బగున్.
|
|
తా. |
స్త్రీ పురుషునిమీదివలపును బయలుపరపదలంచి చంద్రకాంతశిలలు
అద్దములయందు కనబడుచుండు యాపురుషుని ప్రతిబింబమువద్దకు జని చుంబనము
చేయుటయే ఛాయికచుంబన మగును. బిడ్డలను బొమ్మలను వలపుచేత చుంబించు
టయే క్రాంతచుంబన మనబడును.
|
|
ఇతి శ్రీకొక్కోకకృతే రతిరహస్యే
చుమ్బనాధికారో నామ
సప్తమః పరిచ్ఛేదః