సీ. |
అంగుష్ఠముఖమున నరికాలియందున
మడమను మోకాలిముడుసునందు
మరునింట నాభియం దురమునఁ జంటను
గక్షభాగంబునఁ గంఠమునను
జెక్కున నధరానఁ జెలువార రెప్పను
నుదుట శిరంబున మదనుఁ డెలమి
శుక్లపక్షమునందు సుదతుల కెల్లను
పాడ్యమి మొదలుగాఁ బరఁగనెక్కి
|
|
గీ. |
వామభాగంబునందుండి వలపటికిని
బోవు బహుళంబులందును బురుషులకును
వామభాగంబునకు డిగ్గు వరుసతోడ
వెలఁదులకుఁ బతులకుఁ గల ల్వీడు నిట్లు.
|
|
స్త్రీలకు తిథులు — కళాస్థానములు
తా. |
బొటనవ్రేలికొన, అరికాలు, మడమ, మోకాలిచిప్ప, భగము,
బొడ్డు, ఱొమ్ము, చన్ను, చంక, కంఠము, చెక్కిలి, అధరము, కనురెప్పలు,
ముఖము, తల, యీస్థానములయందు కళ స్త్రీలకు శుక్లపక్ష పాడ్యమాదిగా
నెడమదిక్కున కెక్కి కుడిదిక్కుగా దిగును. పురుషులకు కృష్ణపక్షపాడ్యమి
మొదలు కుడిదిక్కుగా నెక్కి ఎడమదిక్కునుండి దిగును.
|
|
శ్లో. |
ప్రథమాయాం సితేం౽గుష్ఠే నిజాంగుష్ఠేన మర్దయేత్।
ద్వితీయాయాం తు చరణే తం స్వపాదేన పీడయేత్॥
|
|
శ్లో. |
తృతీయాయాం తథా గుల్ఫే స్వగుల్ఫేన చ తాడయేత్।
చతుర్థ్యాం జానునీ తస్యామర్దయేన్నిజజానునా॥
|
|
శ్లో. |
కుర్యాత్కరికరక్రీడాం పంచమ్యాం స్మరమందిరే।
నాభిం చ తలహస్తేన షష్ఠ్యాం సంతాడయెన్మృదు॥
|
|
శ్లో. |
ముష్టిహస్తేన సప్తమ్యాం వక్షస్తాడనమాచరేత్।
అష్టమ్యాం స్తనయోస్తాం చ సలిలం మర్దయేధృవా॥
|
|
శ్లో. |
నవమ్యాం బాహుమూలే తు నఖరేఖాం సమాచరేత్।
దశమ్యాం కంఠదేశే తు తత్రాపి నఖరైర్లిఖేత్॥
|
|