పుట:Kokkookamu.pdf/163

తా.⁠

స్త్రీ తనభర్తను మనస్సునందును మాటలచేతను దైవముగ తలంపవల యును. భర్తయే పని చెప్పినను మారాడక విన్నదై యాకార్యమును శీఘ్రముగా జేయవలయును. అత్తమామలతోడను యిష్టులయిన పనివాండ్లయందును కపటము లేక యుండవలయును. ప్రతిదినమును శుభముకొఱకు ఆవుపేడచే ని ల్లలుకవల యును. భర్త వచ్చి త న్నెప్పుడు చూచునోయని పరిశుభ్రమగుశరీరముతో యుండ వలయును. భర్త కిష్టమైన భోజనపదార్థములను భక్తితో వండిపెట్టవలయును.

⁠

శ్లో.⁠

మరువక, నవమాలీ, మాలతీ, కున్ద, మల్లీ                         తరుణసదృశపుష్పా వీరుధః సౌరభాడ్యాః। సుమధురఫలవృక్షా మూలకాలాబుభాండ                         ప్రభృతివిటపకాదీనర్పయేద్వాటికాయామ్॥

⁠

శ్లో.⁠

సకృదపి కులటాభిర్యోగినీభిక్షుకాభి                         ర్నటవిటఘటితాభిః సంసృజేన్మౌళికాభిః। రుచిరమిదమముష్మై పథ్యమేతన్నవేతి                         ప్రతిదినమపి భర్తుర్భోజనేచ్ఛాం విదధ్యాత్॥

⁠

శా.⁠

పూవుందోఁటల వృక్షవాటికలలో బొంపార భాండావళుల్ గావింపన్వలయున్ విదూషకనటక్రాంతాంగనాభిక్షుకన్ దైవజ్ఞన్ వ్యభిచారిణిన్ వివిధమంత్రప్రక్రియాయోగినీ భావంగూడుట భాషణంబును నసద్భావ్యంబు భూమీస్థలిన్.

⁠

తా.⁠

వాసనగల పువ్వులనీయుపొదలను మంచిఫలములనీయు వృక్షములను కూరగాయలనిచ్చు పాదులను దొడ్డియందు పెంచవలయును. విటవిదూషకసహ వాసము జేయుకాంతను భిక్ష మెత్తుకొని జీవించుదానిని జోస్యము జెప్పుదానిని వ్యభి చరించుదానిని మంత్రతంత్య్రములు నేర్చిన యోగిని మొదలగు స్త్రీల యొక్క సహ వాసము చేయుటయు తుదకు మాటలాడుటయు పతివ్రతయగు స్త్రీ యొనర్పజనదు.

⁠

శ్లో.⁠

వచనమపి నిశమ్యాగచ్ఛతో వేశ్మమధ్యే                         తదుపకరణసజ్జా సంవసేదాగతస్య। చరణయుగళమస్య క్షాలయేదాత్మనా౽సౌ                         రహసి చ పరిబోధ్యో విత్తనాశే ప్రసక్తాః॥

⁠

శ్లో.⁠

అనుమతిముపలభ్యాధిష్ఠితాన్యత్ర యాయా                         చ్చయనమనువిదధ్యాద్భర్తురుత్థా నమగ్రే।

⁠