పుష్ప బాణవిలాసము.
అనువుగ గోపకాంతలు స్వయమ్ముగఁ గౌఁగిల గబ్బిగుబ్బ పో
టున కొకయింత చందనముడుల్లియు సౌరభ మొల్కు కాయ మొ
ప్ప, నిశి నసుప్తిమైఁ గనులఁ బాటలమారఁ బ్రభాతవేళ శో
భనువహియించిమించు విటవర్యుఁడు మిమ్మనిశమ్ముఁ బ్రోవుతన్
అన్నులవేనవేల మదిహాయి జనింపఁగఁ గూడియాడు నా
వెన్నుని చిత్రమౌ చరిత విత్తములోకమునందుఁ; దత్కథా
భ్యున్నతి నాశ్రయించి సరసోజ్జ్వల కావ్యము వ్రాయనున్ననా
కెన్నఁగఁ దల్లి భారతి యహీనకృపామతిఁ బల్కుతోడగున్ .
కన్నులుగొప్పవాయెఁబ్రియకాంతుఁడుదృష్టిపథమ్మునొంద; నా
కన్నియ మేన నొత్తెఁ బులకల్ విజనాలయమందుఁ గాలిడం;
బ్రన్నని చన్ను గుత్తులను బట్టునెడం దనువల్లి కంపిలెన్;
గ్రన్నననూడెఁదానయయి కంఠముఁ గౌఁగిలువేళ నీవియున్.
అరవిందప్రతిమానమై నగవుతో నాస్యంబు రంజిల్ల, సుం
దరవక్షోజ తటాంతలగ్న పట మత్యంతంబు జాఱంగఁ, జె
చ్చెర నాసన్న జనప్రతారణమతిం జేచాటుగావించి బి
తరి దూరంబుననుండి కాంచు నను మోదంబార సాకూతయె.
