పుట:Kavikokila-Granthamala3-Khandakavya.pdf/243

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట ఆమోదించబడ్డది

220

కవికోకిల గ్రంథావళి

[భగ్న


అనునిమిషంబు జీవితమునందు నవీన దిగంచలంబులే
కనఁబడు; దుఃఖమున్ సుఖమగాధత విస్తృతిఁ జూపు; రెండునున్
మనుజుని జ్ఞానవృద్ధికి సమానమె; యైన, నగాధతన్ వరిం
పను వెనుదీయుఁగా యుపరిమంథనలోల మనం బధీరతన్ !

అంతంబొందె మదీయమౌ కృతి వియోగాధ్యాయమీనాఁడు;చి
త్తాంత స్సంయమి తానురాగ రసముల్ వ్యాపించె సేతుచ్యుతిం;
జింతాక్రాంతత యౌవనంబు వ్యయముం జేయంగ నేమాయె?సాఁ
గింతున్ జీవిత నందనంబున లతాంగీ దోహదక్రీడలన్ .

చతురంబౌఁ గద దైవకల్పనము! లాశాభంగముల్ గూర్చి, దు
స్థితులం దేలిచి, లోఁతుపాఁతులఁ బరీక్షింపన్ వెతల్ గొల్పి, పై
ధృతిహీనుఁడగు మానవుం గని దయార్ద్రీ భూతుఁడై సంసృతి
క్రతుకర్తం బొనరించు దేవుఁడు సుఖప్రాబల్య మేపారఁగన్ !

7-9-1929.