శిష్యుడు- తమరు దయచెయ్యరాబాబూ?
అగ్ని- నేనివ్వను - అన్నా, తోవ యవరు చూపిస్తారు.
రామ- (శిష్యుడితో) నీకు లుబ్ధావధాన్లు యిల్లు తెలుసునూ?
శిష్యుడు- తెలుసును - తండ్రీ.
రామ- అవధాన్లుగారు ఓకాని డబ్బిస్తారు. యిల్లు చూపించు.
శిష్యుడు- ముందిస్తేగాని చూపించను.
అగ్ని- యింద - యేడువు.
(శిష్యుడు ముందూ, అగ్నిహోత్రావధాన్లు వెనకా కొన్ని అడుగులు వెళ్లిన తరవాత, శిష్యుడుపాడును.)
శిష్యుడు- "నీలాలకా యేల నీ యలుకా"?
అగ్ని- యలకేవిఁటి నీశ్రాద్ధం?
శిష్యుడు- యలక్కాదు, పిల్లి.
(పాడును) "పిల్లన్న తెయితక్కలాడంగనూ । యలక లేరూగట్టి దున్నంగనూ"
అగ్ని- యేవిఁటీ?
శిష్యు- "మేకపిల్లల్రెండు మేళాంగట్టుకుని । మేరంగితీర్థాని కెళ్లంగనూ" ॥
అగ్ని- యేవిఁటి నీశ్రాద్ధంపాట!
శిష్యు- "తొండాయనేస్తూడు. దొనిగఱ్ఱబట్టుకుని । తోటమల్లీ పువ్వులేరంగను" ॥
అగ్ని- పాడావంటే తంతాను.
శిష్యు- అయితే నీకు మరి యిల్లు చూపించను.
అగ్ని- పాడగట్టా - (కొట్టబోవును.)
శిష్యుడు- (తప్పించుకు పారిపోతూ) "గట్టుకిందానున్న । పందాయనేస్తూడు - మరిగబుకూ । మరిగుబుకూ" ॥
(నిష్క్రమించును.)
అగ్ని- వీడిశ్రాద్ధం చెట్టుకింద బెట్టా! తోవయిటా? అటా?
(తెరదించవలెను.)
2-వ స్థలము. చెఱువుగట్టుతోట.
[అగ్నిహోత్రావధాన్లు, రామప్పంతులు, వెంకమ్మ, యితరులూ.]
అగ్ని- గాడిదెకొడుకుని మాచెడ్డదెబ్బలు కొట్టేశాను; యేనుగులూ గుఱ్ఱాలూ తెచ్చాను వీడిశ్రాద్ధం మీదికి! తోవఖర్చయినా వొకదమ్మిడీ ఇయ్యడష.
వెంకమ్మ- మనప్రాలుబ్ధం - నేన్నోచిన నోవుఁలు యిలా వుండగా, మరోలా యలా అవుతుంది? యీ సమ్మంధం వొద్దనిపోరితే విన్నారూ? నేను భయపడుతూనే వున్నాను. బయల్దేరేటప్పుడు పిల్లి యెదురుగుండా వొచ్చింది.
