రామలక్ష్మణులు కజంధునికళేబరంబు దహించుట
| వ. |
మఱియు సూర్యుండు చరమశిఖరిశిఖరాంతర్గతుండు గాకమున్నె మదీయశరీరం
బవటంబున నిక్షేపించి విధిప్రకారంబున వహింపు మ ట్లేని సీతావృత్తాంతం
బును రాక్షసునిచందంబును వానిం బరిమార్చుటకు సఖ్యంబు సేయందగిన
వీరోత్తము నెఱింగించెద నాచేత బేర్కొనంబడినవానితోడ నీవు న్యాయవృ
త్తంబున సఖ్యంబుఁ గావింపు మతండు నీకు సాహాయ్యం బాచరించు ముల్లో
కంబులయందు నతనికి విదిశంబు గాని యర్థం బొక్కిం తైన లే దతండు ము
న్నొక్కకారణంబున ముజ్జగంబులం జరించియున్నవాఁ డని పలికిన నట్ల కాక
యని రఘువల్లభుండు లక్ష్మణుం జూచి రాక్షసునికళేబరంబు దహింపు
మనిన నతండు సమీపంబునఁ గుంజరంబుచేత భగ్నంబు లైనశుష్కకాష్ఠంబు
లొక్కబిలంబులోనఁ గొండపొడువునం గుట్ట వైచి దానిమీఁద ఘృతపిండో
పమం బైనకబంధునికళేబరంబుఁ బెట్టి యనలు దరికొల్పిన నయ్యగ్నిదేవుండు
మేదఃపూర్ణం బగుటవలన వానిమహాకళేబరంబు మందంబుగాఁ గొండొక
సేపునకు నిశ్శేషంబుగా దహించె నంతఁ గబంధుం డవ్వికృతరూపంబు విడిచి
దివ్యరూపధరుం డై యచ్చితామధ్యంబుననుండి గగనంబున కెగసి దివ్యమా
ల్యోపశోభితుండును దివ్యగంధాధివాసితుండును విరజోంబరధరుండును సర్వ
ప్రత్యంగభూషణుండు నై సూర్యునిభంగి వెలుంగుచున్నహంసయుక్తం బగు
దేవయానంబునం గూర్చుండి నిజతేజోజాలంబున దశదిశలు వెలుంగం జేయుచు
నంతరిక్షంబున నుండి రామున కి ట్లనియె.
| 1257
|
కబంధుఁడు దివ్యరూపము దాల్చి రామునితో సుగ్రీవసఖ్యము సేయుమని బోధించుట
| సీ. |
భూమిశ యేగుణంబులచేత నీసర్వవస్తుజాతం బనవరత ముర్వి
నతివిచారిత మగునట్టిసంధియు విగ్రహంబు యానం బాసనంబు నాశ్ర
యంబు ద్వైధీభావ మనుగుణంబులు గల వరయంగ దురవస్థ నధిగమించి
నట్టిమర్త్యుఁడు తనయట్టులే దురవస్థ నొందినవానిచే నుత్సుకముగ
|
|
| తే. |
సేవ్యుఁ డగు దారధర్షణజవ్యసనము, నధిగమించుటకతన మహానుభావ
యనుజయుతముగ నీవు హైన్యంబు నొంది, యధికదుర్దశాపన్నుండ వైతి విపుడు.
| 1258
|
| వ. |
కావున నవశ్యంబు సమానావస్థాపన్నుం డైనవానితో మైత్రి సేయుట యుక్తం
బట్లు సేయనినాఁడు కార్యసిద్ధి దొరకొన దట్టివాని నెఱింగించెద వినుము.
| 1259
|
| సీ. |
అనిమిషపతిపుత్రుఁ డగువాలి క్రుద్ధుఁ డై దయమాలి తనుఁబ్రోలుదాఁట ననుప
నతనితమ్ముఁడు మహాచతురుండు సుగ్రీవుఁ డనువానరశ్రేష్ఠుఁ డధికభీతిఁ
బంపాసరోవరపర్యంతశోభితం బగుఋష్యమూకాచలాగ్రమందు
సచివచతుష్టయసహితుఁ డై వసియించియున్నవాఁ డతఁడు శూరోత్తముండు
|
|
