| |
మతులితభూరినిద్రాసక్తశార్దూలబృందసందీపితకందరంబు
గహనగోచరచరన్మహిషసూకరయూథకర్దమీకృతనిమ్నగాచయంబు
|
|
| తే. |
శల్యభల్లూకసారంగచమరసృమర, గోధికాసరఖడ్గప్రఘూర్ణితంబు
నగుమహారణ్యపదమున నర్కవంశ, వర్యు లరిగిరి కోదండపాణు లగుచు.
| 1217
|
| వ. |
ఇత్తెఱంగునఁ గ్రోశత్రయమాత్రదూరం బతిక్రమించి యవ్వల.
| 1218
|
| క. |
నానాఖగమృగయుక్తము, నానావ్యాధాన్వితము ఘనప్రఖ్యము స
న్మానిత మగుక్రౌంచం బను, కాననమునఁ జనిరి భూరికార్ముకధరు లై.
| 1219
|
| వ. |
ఇ ట్లమ్మహారణ్యంబున నర్ధయోజనదూరం బరిగి యంత నంత వైదేహి నన్వే
షించుచు నక్కాననంబు గడిచి యవ్వల మతంగాశ్రమసమీపంబునం బొల్చు
ఘోరారణ్యంబుఁ బ్రవేశించి యపరిక్షుణ్ణమార్గంబునఁ బోవుచుఁ దన్మధ్య
దేశంబున.
| 1220
|
| తే. |
కటికిచీఁకటికతమునఁ గాన రాక, మహితపాతాళలోకసమాన మగుచుఁ
గ్రాలు గంభీర మగునొక్కగహ్వరంబు, పోలఁ జూచి తదంతికభూమియందు.
| 1221
|
లక్ష్మణుండు తన్ను మోహించిన రాక్షసి కర్ణనాసికాస్తనముల ఖండించుట
| చ. |
వికటను ఘోరరూపిణి వివేకవిహీనను ముక్తమూర్ధజన్
వికృతముఖిం గరాళను బ్రవృత్తహరిద్విపమాంసభక్షణం
గ్రకచసమానదంష్ట్ర నురుకాయను దుస్త్వచ నుగ్రనేత్ర నం
దొకబలురక్కసిం గని తదున్నతి కచ్చెరు వొందుచుండఁగన్.
| 1222
|
| తే. |
అది రయంబునఁ జనుదెంచి యన్నమ్రోల, నున్నలక్ష్మణుఁ గౌఁగిట నొత్తిపట్టి
యాలిఁగా నన్ను వరియించి యచలకూట, సానువులయందు సంక్రీడ సలుపు మిచట.
| 1223
|
| చ. |
అన విని లక్ష్మణుండు కుపితాత్మకుఁ డై వెస శాతఖడ్గముం
గొని కుచకర్ణనాసికముఁ గోసిన మేఘముభంగి నార్చుచున్
దనుజ భయంబు మైఁ బఱచె దారుణవైఖరి నంత రాజనం
దను లతిదుర్గకాననపదంబునఁ బోవుచు నుండ నంతటన్.
| 1224
|
| ఉ. |
అన్నను జూచి లక్ష్మణుఁడు ప్రాంజలి యై సుమృదూక్తిఁ బల్కు నో
సన్నుతశీల మద్విపులసవ్యభుజంబు చలించెఁ జిత్త మా
పన్నత నొందెడు న్మఱియు భవ్యనిమిత్తము లెల్లఁ దోఁచెడుం
బన్నుగ వంజుళాఖ్య మగుపక్షి జయావహభంగిఁ గూసెడిన్.
| 1225
|
| వ. |
కావున మనకు ముందఱ నొక్కయసహ్యం బైనభయంబు గలుగుఁ బదంపడి
మితి పెట్టరానిశుభంబు దొరకొను దానిం బరామర్శింపవలయు నని పలికిన
నతనిపలుకు విని రఘువల్లభుం డది యెట్లో యని విచారించుచుం బోవు
నెడ.
| 1226
|
| తే. |
అడవిఁ గలభూరుహము లెల్లఁ బుడమిఁ జాప, కట్లు పడఁగ దుమారంపుగాలి విసరెఁ
గోటిపిడుగులమ్రోఁతకు సాటి యగుచు, విపులశబ్దంబు ఘోర మై వినఁగఁబడియె.
| 1227
|
