| | డినఁ దనుఁ జీరఁ బల్కదె వని న్మృగయూథము శోకబాష్పముల్ | 1111 |
| వ. | అని వెండియు సీత నుద్దేశించి. | 1112 |
| ఉ. | అక్కట నన్ను ఘోరవిపినావని నొంటిగ డించి నేఁడు నీ | 1113 |
| తే. | నీవు పోయినతెరువునఁ బోవు టంతె, గాక క్రమ్మఱఁ బురి కెట్లు నాకుఁ బోవు | 1114 |
| ఆ. | వారిజాక్షి మును భవత్సమన్వితముగ, రమణ వచ్చితిని బురంబు విడిచి | 1115 |
| క. | వనవాసము సలిపి పురం, బునకు మరలఁ బోయి యచటఁ బుత్రీస్నేహం | 1116 |
| వ. | మఱియు సవ్విదేహవల్లభుండు సీతావిరహితుండ నైననన్ను విలోకించి పుత్రి | 1117 |
| ఆ. | నీరజాక్షి లేనినెలవు నాకం బైన, శూన్య మగుచు నాకుఁ జూడ నొప్పుఁ | 1118 |
| క. | జానకిని బాసి నిమిషం, బైనను జీవింపఁజాల నటు గావున నన్ | 1119 |
| క. | సీతాపతిచేత నను, జ్ఞాతుఁడ వైతి విఁకఁ బుడమిఁ గావు మనుచు వి | 1120 |
| క. | జనని సుమిత్రయుఁ గైకయు, ననఘా కౌసల్యయును నయంబున నభివం | 1121 |
| క. | కావున నావార్తయు సీ, తావృత్తాంతమును జెప్పి తగ మజ్జనని | 1122 |
| క. | అని రఘుపతి దీనుం డై, జనకజ నెడఁబాసి శోకసంతాపభరం | 1123 |
| ఉ. | ఘోరవిషాదచిత్తుఁ డగుకూరిమితమ్మునిఁ జూచి రాముఁడున్ | 1124 |
| ఉ. | ఆతతవైభవోచితుఁడ వయ్యును శోకముమీఁద శోక మీ | |
