Jump to content

పుట:Gopinatha-Ramayanamu1.pdf/723

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


నక్కజ మైనమోహమున నారఘునాథుఁడు భ్రాంతచిత్తుఁ డై.

1086


వ.

ఇట్లు దురంతచింతాభరంబున నమ్మేదినీకాంతుండు కాంతాన్వేషణతత్పరుం
డై కొండొకసే పయ్యాశ్రమసమీపంబునం గలశైలంబులును గిరిప్రస్రవ
ణంబులును నదీనదంబులును బుష్పపల్లవోపేతంబు లై సంచారయోగ్యంబు
లైనవనంబులును విషమంబు లైనకాననంబులును విలోకించి యెందునుం
గానక శోకసంతప్తచిత్తుం డై రాక్షసభక్షణంబుకొఱకు నాచేత విడువం
బడియెఁ గావున నమ్మహీపుత్రి పథికసంఘంబుచేతఁ బరిత్యక్త యై బహుబాం
ధవ యగుయువతిపగిది రాక్షసులచేత నిక్కంబుగా భక్షిత యయ్యె నని
తలంచి వలయకంకణాంగదభూషితంబులును జారుపల్లవకోమలంబులును వేప
మానాగ్రంబులు నైనతదీయబాహువులును జంపకవర్ణాభంబును గ్రైవేయ
శోభితంబును గోమలంబు నైనతదీయకంఠంబును బద్మపత్రనిభేక్షణంబును
సంపూర్ణచంద్రప్రతిమంబును శుభదంతోష్ఠంబును రుచిరనాసంబును జారుకుం
డలంబు నైనతదీయవదనంబును మనంబున సంస్మరించి యివి యన్నియు రాక్ష
సులచేత భక్షితంబు లయ్యె నొకో యని తలంచి నానాప్రకారంబుల విలపిం
చుచు శూన్యం బైనయాశ్రమపరంబును సీతావిరహిత యైనపర్ణశాలయును
విధ్యస్తంబు లైనయాననంబులును విలోకించి యస్వస్థహృదయుండును ననిష్ప
న్నమనోరథుండు నై భుజంబు లెత్తి మాటిమాటికి నుచ్చైస్స్వరమున సీతం
జీరుచు లక్ష్మణున కి ట్లనియె.

1087


మ.

అనఘా యెక్కడ సీత యేవిషయమం దాసక్తితో నున్న దె
వ్వనిచే భక్షిత యయ్యె నెవ్వఁడు వడి న్వామాక్షిఁ గొంపోయె శో
భనచారిత్రను నన్నుఁ బ్రీతి భజియింప న్వచ్చునే యింక నా
మన మానందరసప్రవాహలహరీమగ్నంబు నై యొప్పునే.

1088


వ.

అని పలికి సీత నుద్దేశించి.

1089


క.

నాచిత్తము దెలియుట కిపు, డీచాయలఁ దరులపొంత నెక్కడ నున్నా
వో చాలును బరిహాసము, నీచక్కఁదనంబుఁ జూపి నెఱిఁ బ్రోవు మిఁకన్.

1090


తే.

చారులోచన నినుఁ గూడి సంతతంబుఁ, గరము క్రీడించు మృగశాబకములు నేఁడు
నిన్నుఁ గానక కన్నుల నీరు గ్రమ్మ, ధ్యాన మొనరించుచున్నవి యాశ్రమమున.

1091


వ.

అని పలికి వెండియు లక్ష్మణు నుద్దేశించి.

1092


ఆ.

సీత లేనినాకు సిరి యేల బ్రతు కేల, ప్రాణ మేల పూజ్యరాజ్య మేల
తద్వియోగజనితతాపాగ్నిచేఁ గ్రాఁగి, మేనుఁ బాయు టిదియ మేలు గాదె.

1093


ఆ.

జానకీవియోగజనితార్తిచే డస్సి, మృతుఁడ నైన నన్నుఁ ద్రిదశలోక