| |
డికిఁ బోయెదవు శీఘ్రంబున హిరణ్మయవృక్షంబులను రుధిరవాహిని యగువై
తరణీనదిని భీమం బైనయసిపత్రవనంబును దప్తకాంచనపుష్పం బై వైడూర్య
ప్రవరచ్ఛదం బై కాలాయనకంటకచితం బై యొప్పు శాల్మలీపాదపంబును విలో
కించెద నదియునుం గాక.
| 936
|
| క. |
రోగార్తుఁడు మోహంబున, బాగుగ విష మానినట్లు భర్తకు నీ వీ
లాగున నహితముఁ జేసితి, వేగతి భువిలోఁ జరించె దింకఁ గుశలి వై.
| 937
|
| చ. |
ఒకనిమిషంబులోఁ గలన నొక్కఁడె యెవ్వఁడు వజ్రకల్పసా
యకములచేఁ జతుర్దశసహస్రనిశాటులఁ ద్రుంచె నట్టియ
స్త్రకుశలుఁ డుగ్రవీర్యుఁ డగురాఘవుఁ డిష్టసతి న్హరించి త
క్కక చనినట్టినిన్నుఁ బటుకాండముల న్వధియింపకుండునే.
| 938
|
| వ. |
అని యేతాదృశంబు లగుదారుణవాక్యంబుల గర్హించుచు నమ్మహీపుత్రి భయ
శోకరోషంబులు మనంబున ముప్పిరిగొన నానాప్రకారంబుల విలపించుచు
పణాంకగత యై వడంకుచు నంబరంబునం బోవుచు నొక్కయెడ.
| 939
|
సీతాదేవి యాభరణంబుల మూఁటఁగాఁ గట్టి వానరులయొద్ద వైచుట
| చ. |
ఒకధరణీధరాగ్రమున నొప్పెడువానరపంచకంబు త
ప్పక పరికించి దివ్యమణిభర్మమయాభరణంబు లుత్తరీ
యకమునఁ గట్టి నాడువిధ మంతయు రామునితో వచింత్రు గా
క కరుణ నంచు నెంచి గుఱిగాఁ బడవైచెఁ దదంతరంబునన్.
| 940
|
| ఉ. |
ఆవిధ మించు కైనను దశాస్యుఁ డెఱుంగక సంభ్రమంబునం
పోవుచు నుండె నంతఁ దమముంగలఁ బడ్డసువర్ణభూషణ
శ్రీవిలసన్నవీనమృదుచేలముఁ గన్గొని యఱ్ఱు లెత్తి యెం
తేవడి మింట నేగుధరణీసుతఁ గన్గొని రావలీముఖుల్.
| 941
|
| సీ. |
రాక్షసేశ్వరుఁ డిత్తెఱంగునఁ దనపాలిమృత్యువునట్ల మహీకుమారి
వడి నెత్తికొని ముదం బడరఁ బంపను దాఁటి నదులు వనంబులు నగము లంత
నంతఁ జూచుచు విశిఖాసనచ్యుత మైనకాండంబుకైవడి గగనవీథి
లంకాభిముఖముగా లక్షించి చనిచని తిమినక్రకమఠవిస్తీర్ణ మైన
|
|
| తే. |
వనధిఁ గన్గొని దశకంధరునకు దీనఁ, జేటు వాటిల్లు ననియెడుసిద్ధవరుల
పలుకు లతిఘోరభంగి వీనులకుఁ బొలయ, నురుజవంబున నయ్యబ్ధి నుత్తరించె.
| 942
|
రావణుఁడు సీత నెత్తికొని తనయంతఃపురమున కరుగుట
| వ. |
అప్పు డవ్వరుణాలయంబు సంభ్రమంబునఁ బరివృత్తతరంగంబును రుద్దమీన
మహోరగంబు నై యుండె రావణుండు పయోదధి నుత్తరించి భుజంగిభంగి
వివేష్టమానాంగి యైనజానకిం గొని విభక్తమహాపథం బైనలంకాపురంబుఁ
బ్రవేశించి సంరూఢద్వారబహుళం బైనయంతఃపురంబులోనికిం జని మయుం
|
|
