|
భరణము లిల వ్రాలె నభోం, తరమున సంక్షీణ లైనతారలమాడ్కిన్.
| 928
|
తే. |
చంద్రుచంద్రికగతి నొప్పుజనకపుత్రి, హారధార తదీయస్తనాంతరప్ర
గళిత యై యుర్విఁ బడియె నక్కజము గాఁగ, గగనముననుండి పడియెడుగంగఁ బోలి.
| 929
|
వ. |
మఱియు నానాద్విజగణయుతంబు లగుపాదపంబు లుత్పాతవాతాభిహతం
బులై విధూతాగ్రంబులచేత వైదేహి కభయంబుఁ దెల్పిన ట్లొప్పుచుండెఁ గమ
లాకరంబులు విధ్వస్తకమలంబు లై విత్రస్తమానవిహంగమంబు లై మూర్ఛిత
యైనసఖింబోలె వైదేహి నుద్దేశించి తదీయదుర్దశాదర్శనంబువలన సంప్రాప్త
నిశ్శ్వాసంబు లై దుఃఖించిన ట్లుండె సింహవ్యాఘ్రమృగద్విపంబులు రావణుని
దౌరాత్మ్యంబునకు నాక్రోశించుచు నిలిచినచోట నిలువక రావణవిషయ
రోషంబున ఛాయానుగతంబు లై పరువెత్తుచుండెఁ బర్వతంబులు జలప్రపా
తాశ్రుముఖంబు లై శృంగంబు లనుసముచితభుజంబులు గలిగి గుహాముఖం
బుల మొఱ పెట్టిన ట్లుండె దివాకరుండు దీనుం డై నిష్ప్రభుం డై పాండరమం
డలుం డయ్యె వపాంసులాశిరోమణి యగువైదేహిని రావణుండు ముచ్చిలి
కొనిపోవుచున్నవాఁడు లోకంబుల నింక నార్జవంబును నానృశంస్యంబును సత్యం
బును ధర్మంబును లే దని సకలభూతంబులు గుంపులు గట్టి పెక్కుచందంబుల
విలపించుచుండె మృగపోతంబులు దీనముఖంబు లై బాష్పపాతావిలేక్షణంబు
లైననయనంబుల సారెసారెకు సీత నవలోకించి రోదనంబు సేయుచుండె రామ
లక్ష్మణాగమనకాంక్షచేత ధరణీతలంబు నవలోకించుచు బహుప్రకారంబుల విల
పించుచు రావణాంకగత యై గగనంబునం జనుచున్నజానకి నవలోకించి వనదేవత
లాకంపితగాత్ర లైరి రావణుండు సీత నపహరించుచుండఁ జరాచరం బగులోకం
బంతయు మీనసంక్షోభచలితం బైనకమలాకరంబుచందంబునం జూపట్టె ని
త్తెఱంగున దురాత్మం డగురావణుండు సమాకులకేశాంతయు విప్రమృష్టతిలక
యు నగువైదేహి నపహరించి యాత్మవినాశంబుకొఱకుఁ దనపాలిమృత్యువుం
గొనిపోవుకైవడి నతిత్వరితగమనంబున నాకాశంబునం బోవ నప్పుడు శరీరంబు
వడంక మొగంబునం జిఱుచెమట గ్రమ్ముదేర దీవచందంబున నడలుచు
నుచ్చైర్నాదంబున రోదనంబు సేయుచు రామలక్ష్మణులం జీరుచు దిక్కు
లాలోకించుచు వనదేవతలం బేర్కొనుచుఁ దనదురవస్థకు దైవంబు దూఱుచు
రోషరోదనతామ్రాక్షి యై యలుక వొడమినచిత్తంబున నమ్మహీపుత్రి రావణు
నుద్దేశించి యశనిపాతకల్పం బైనదారుణవాక్యంబుల ని ట్లనియె.
| 930
|
సీతాదేవి తన్ను బలాత్కారముగా నెత్తికొనిపోవురావణుని దూఱుట
క. |
ఓరి దురాత్మక మత్పతి, దూరంబున కేగి యుండ దొంగిలి నను దు
|
|