Jump to content

పుట:Gopinatha-Ramayanamu1.pdf/690

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


కఠినవరంబులు కరమర్థిఁ గాంక్షించి యొకటికి మన్నాథునకు వివాస
మొకటికి భరతున కుర్వీశ్వరత్వంబుఁ గోరి యిప్పని సమకూర్చునంత
కాహారనిద్రావిహారాదికము నొల్ల నట్లు సేయఁగ నోప నైతి వేని


తే.

రాము నభిషేకకాలంబె గ్రాలు నాదు, జీవితాంతకాలం బని భావమందుఁ
దెలియు మని యిట్లు దారుణోక్తుల నలంచి, విభునిచిత్తంబు వేఱొక్కవిధముఁ జేసి.

805


వ.

ఇట్లు ధర్మంబున నిర్బంధించి పలికిన సత్యప్రతిజ్ఞుం డగునద్దశరథుండు వరద్వయ
ప్రతినిధిత్వంబున నుపభోగక్షేమంబు లైన సువర్ణరత్నాదికంబులు గొను మని
ప్రార్థించిన నద్దేవి యంగీకరింప దయ్యె.

806


తే.

రూపవంతుండు సుగుణుం డపాపసమ్మ, తుండు భూతహితుండు శాంతుండు లోక
కాంతుఁ డగునాదుభర్త యక్కాలమునకు, నిరువదేనేండ్లవయసువాఁ డెన్ని చూడ.

807


క.

ధరణీసుర యేనాఁటికి, బరువడిఁ బ్రాయంబుచేతఁ బదునెనిమిదివ
త్సరములదానను విను మే, మీరువుర మివ్వయసుచేత నెనయుచు నుండన్.

808


క.

కామార్తుం డగుదశరథ, భూమివిభుఁడు సతికిఁ బ్రీతిఁ బుట్టించుటకై
రామాభిషేచనవ్యా, యామంబునఁ జింత విడిచె నవహితమతి యై.

809


క.

మునుకొని యభిషేకార్థము, జనకునియభ్యాశమునకుఁ జనుదెంచినరా
మునిఁ గన్గొని కైకయి యి, ట్లనియె న్సిరి కాసపడి నిజార్థస్పృహ యై.

810


సీ.

అనఘ భవజ్జనకునిచే సమాజ్ఞప్త మైనయీనాదువాక్యంబు వినుము
పదునాల్గువర్షముల్ భరతుఁ డయోధ్యకు నాథుఁ డందాఁకఁ గాననమునందు
మునివృత్తిఁ బూని రాముఁడు వివాస మొనర్పఁగలఁ డంచు విభజించెఁ గాన నీవు
రయముస దండకారణ్యమునకుఁ బోయి తండ్రిని బ్రోవు సత్యమున ననిన


ఆ.

నట్ల కాక యనుచు నంబకుఁ బ్రియముగా, వ్రతముఁ బూని యీయరణ్యమునకు
నరుగుదెంచె మత్సమన్వితముగ నమ్మ, హాత్ముచరిత మిది ద్విజాగ్రగణ్య.

811


తే.

ఒరుల కిచ్చుటె గాని తా నొరులచేతఁ, గొనఁడు సత్య మాడుటె కాక మనమునందు
బ్రమసి యైన నసత్యంబుఁ బలుకఁ డెపుడుఁ, బృథివిలోపల మత్పతి కిది వ్రతంబు.

812


వ.

మఱియు నమ్మహాత్మునియనుజుండు లక్ష్మణుండు భ్రాతృస్నేహంబున ధనుష్పా
ణియై రామసహాయార్థం బరుగుదెంచె నతండు శౌర్యాదిగుణంబుల సుప్రసిద్ధుం
డు సమరంబునందు సహాయుండు రాఘవుం డిత్తెఱంగునఁ దండ్రిచేత సమా