తే. |
ఇనకులోత్తమ విను మీమహీమృగంబు, రమణ నభమున నొప్పుతారామృగంబు
మొనసి యీరెండుమృగములు భూరిశోభ, నరయ దేవతాయోగ్యంబు లని తలంతు.
| 740
|
ఉ. |
తమ్ముఁడ నీవు చెప్పినవిధంబున నీమెక ముగ్రదైత్యకృ
త్య మ్మగు నేని నాకు నటు లైనను మిక్కిలి లెస్స యట్ల కా
నిమ్ము మునీంద్రకోటికి మహిం బెనుబాధలు సేయుచోట వ
ధ్య మ్మగుఁ గాదె చూడ హృదయంబున నింతవిచార మేటికిన్.
| 741
|
శా. |
ప్రాచుర్యంబున నిమ్మహాటవి మహాపాపాత్యుఁ డై చేరి మా
రీచుం డుక్కునఁ బెక్కుసంయముల ధాత్రీనాథుల న్భూరిమా
యాచాతుర్యము మీఱఁ జంపె వడి నయ్యాదిత్యశత్రు న్శఠున్
నీచున్ గీ టడఁగించి యీవిపినము న్నిర్దోషముం జేసెదన్.
| 742
|
సీ. |
అనఘాత్మ యీవనంబున మున్ను వాతాపి యన దైత్యుఁ డొకఁడు మాయావిదుండు
తొడరి మేషాకృతితో నుదరస్థుఁ డై తగ స్వగర్భం బశ్వతరిని బోలె
మునుల వధించుచు మునుకొని పెద్దకాలంబున నొకనాఁడు లావు మెఱసి
చతురాస్యనిభు నగస్త్యమహామునీంద్రునిపాలికిఁ జని యత్తపస్వివరున
|
|
తే. |
కరయ భక్ష్య మై శ్రాద్ధాంతమందుఁ బూర్వ, రీతి నిజరూప మంగీకరింపఁదలఁచు
నతని వీక్షించి నగి యమ్మహానుభావుఁ, డినసముద్యుతి వానికి నిట్టు లనియె.
| 743
|
తే. |
భానుతేజులఁ బెక్కండ్రఁ బరమమునుల, సమవిదూరుల భక్షించినట్టిఖలుఁడ
వస్మదీయమహాజఠరాగ్ని దగ్ధ, తనుఁడ వై పోయి తేడ వాతాపి యింక.
| 744
|
రాముఁడు మాయామృగమును బట్టుటకుఁగా దాని వెంబడించుట
వ. |
అని పలికెఁ గావున నిద్దురాత్ముం డగుమారీచుండు వాతాపిపగిదిఁ బంచత్వంబు
నొందవలయు ధర్మనిత్యుండను జితేంద్రియుండ నైనన న్నతిక్రమింపఁ జూచు
నీరాక్షసుండు వాతాపివలె నశించుఁ గుంభసంభవుండు వాతాపిఁ జంపినచం
దంబున నే నిమ్మారీచుని వధించెద నిది నిక్కంబుగా మృగం బేని వైదేహికిం
బ్రియం బగునట్లుగాఁ బట్టి తెచ్చిద నట్లు గాక కపటమృగం బేని తపోధ
నులకుఁ బ్రియంబుగా వధించెద నిక్కార్యంబు రెంట నధికోదయంబై యుండు
మనయత్నం బంతయు నీవైదేహిసంరక్షణార్థంబె కావున నావచ్చునందాఁక
నీవు ధనుఃకవచాదిసన్నాహయుక్తుండ వై సమర్థుండును మహాబలుండును బుద్ధి
|
|