క. |
తగువైఖరి ననుకూలం, బగువాక్యము విభునితోడ నతిమృదుపూర్వం
బగునట్లు చెప్పవలయును, జగతి న్బ్రతికూల మాడఁ జనదు హితులకున్.
| 684
|
వ. |
మఱియు మానార్హుం డగుమహీరమణుండు సమ్మానశూన్యంబును దిరస్కార
సహితం బగువాక్యం బెద్ది గల దది హితం బైనను బ్రతిగ్రహింపఁ డదియునుం గాక.
| 685
|
చ. |
అమితగుణాఢ్యు లైననృపు లగ్నిసురేశమృగాంకవార్ధిరా
ట్ఛమనులపంచరూపములు సమ్మతిఁ గైకొని తైక్ష్ణ్యము న్సువి
క్రమమును సౌమ్యముం దగుతెఱంగున దండము సుప్రసన్నతన్
సముచితభంగిఁ దాల్చి జనసమ్మతు లై చరియింతు రెల్లెడన్.
| 686
|
క. |
కావునఁ బృథివీతులు స, ర్వావస్థలయందుఁ బూజ్యు లధికులు మాన్యు
ల్నీ వది యెఱుఁగక యజ్ఞుని, కైవడిఁ బరుషోక్తు లాడఁగాఁ దగ వగునే.
| 687
|
వ. |
ఏ నిప్పుడు గుణదోషంబులును గార్యాకార్యంబులందు యుక్తాయుక్తభావం
బులును ని న్నడుగలే దే నొక్కకార్యంబు నుద్దేశించి వచ్చితి నక్కార్యవిషయం
బునందు నీవు సాహాయ్యంబుఁ గావింప వలయు నది యె ట్లనిన వినుము.
| 688
|
రావణుఁడు మారీచున కతఁడు చేయవలసినకార్యముఁ జెప్పుట
చ. |
అరయ సువర్ణచిత్రితమృగాకృతిఁ గైకొని రామునాశ్రమాం
తరమున సీతసమ్ముఖమునం జరియించుచు బెళ్కుచూపులన్
వరతనుకాంతులం జికిలివన్నెలఁ జిన్నెల నాత్రిలోకసుం
దరి కతివిస్మయంబును ముదంబును మోహముఁ బుట్టఁ జేయుమీ.
| 689
|
రావణుఁడు మారీచుని బెదరించుట
వ. |
ఇట్లు కాంచనమయమాయామృగస్వరూపుఁడ వైననిన్ను విలోకించి యమ్మ
హీపుత్రి జాతవిస్మయ యై శీఘ్రంబున దీనిం బట్టి తెచ్చి యిమ్మని రామునిం
బ్రార్థించు నతండు ప్రియురాలికిఁ బ్రియం బొనగూర్చువాఁ డై నిన్నుం బట్ట
వచ్చు నప్పుడు నీ వతినికిం జిక్కక నానాప్రకారంబులం జిక్కులు వెట్టుచు
నుపాయబలంబున దూరంబునకుం బాపి కొని చని రామవాక్యానురూప
కంబుగా సీతాలక్ష్మణులం బేర్కొని యెలుంగెత్తి దీనస్వరంబున విల
పింపు మవ్వాక్యంబు విని సీతాప్రచోదితుం డై లక్ష్మణుండు సౌహృదంబున
రామమార్గానుసారి యై యరుగు నంత నేను రామలక్ష్మణరహితం బైనయాశ్ర
మంబునకుం జనుదెంచి సహస్రాక్షుండు పులోమజంబోలె నొంటి మై వెలుంగు
చున్నవైదేహిం జేకొని లంకకుం జనియెద నిక్కార్యంబు సఫలంబుఁ గావిం
చితి వేని నారాజ్యంబులోన నర్ధరాజ్యంబు నీ కొసంగెద మద్వచనంబు నమ్మి
మనోహరం బైనమృగరూపం బంగీకరించి చను మేనును రథారూడుండ నై
నీపిఱుంద దండకారణ్యంబునకుం జనుదెంచెద యుద్ధంబు గాకుండ రాముని
వంచించి జానకి నపహరించి కృతకృత్యుండ నై భవత్సమేతంబుగా లంకాపు
|
|