Jump to content

పుట:Gopinatha-Ramayanamu1.pdf/671

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


ద్రంబునం బడి మూర్ఛ నొందితి నప్పు డారాముండు దయాళుం డై నన్ను
వధియింపక గాచి పుచ్చె నిట్లు రాముని శరవేగంబున నిరస్తుండ నై యచేత
నుండ నై గంభీరం జగుసాగరజలంబునం బడి చిరకాలంబునకుఁ గ్రమ్మఱ లబ్ధ
సంజ్ఞుండ నై బ్రతుకు మరలఁ గంటి నని తలంచి యత్తెరువునకుం జనక లంకా
పురంబుఁ బ్రవేశించితి మత్సహచరు లైనరాక్షసు లందఱు రామునిచేత నిహ
తు లై రప్పుడు రాముండు బాలుండును ననభ్యస్త్రాస్త్రుండు నై యంతఁ జేసె
నిప్పుడు యౌవనాధికుం డై యస్త్రవిద్యయం దాఱితేరియున్నవాఁ డమ్మహా
త్మునితోడ విగ్రహంబుఁ గావించితి వేని ఘోరం బైనయాపద సంభవించు
సంశయంబు లే దని పలికి మారీచుండు వెండియు ని ట్లనియె.

665


తే.

అరయఁ గ్రీడారతివిధిజ్ఞు లమితబాహు, సత్వులును సమాజోత్సవశాలు లైన
దానవులకు ననర్థసంతాప మేల, పొసఁగఁ జేసెద విటు బుద్ధిపూర్వకముగ.

666


క.

నిరుపమమణిచిత్రితసుం, దరహర్మ్యవిమానశోభితం బగులంకా
పుర మాసీతకతంబునఁ, గర మభిహత మగుచు నుండఁ గాంచెద వధిపా.

667


తే.

పాపములు సేయకుండియుఁ బరమశుచులు, రాక్షసోత్తమ పాపసంశ్రయమువలన
నెపుడుఁ బరపాపముల నశియింతు రహిజ, లాశయమునందు మత్స్యంబు లణఁగినట్లు.

668


క.

హరిచందనదిగ్ధాంగులు, వరాభరణభూషితు లగువాసవరిపులం
గరము భవద్దోషంబున, ధరణినిపాతితులఁ గాఁగఁ దలఁపుము బుద్ధిన్.

669


వ.

మఱియు రామశరపాతనంబునఁ దమవా రెల్లఁ బొలిసిన హతశేషు లగురాక్ష
సులు తమకు రక్షకుండు లేక భయంబునఁ గనుకనిం బఱచుచుండ నిరీక్షింపఁ
గల వదియునుం గాక బహువిధశరశిఖాపరంపరల భస్మీబూతం బై కూలిన
లంకాపురంబు గనుంగొనియెదవు సంశయంబు వలదు పరదారాభిమర్శనంబున
కంటె నధికం బగుపాపంబు వే ఱొక్కటి లేదు నీకుఁ బ్రమదాసహస్రంబులు
భార్యలు గలరు నావచనంబుఁ బట్టి స్వదారనిరతుండ వై కులంబును మానం
బును రాష్ట్రంబును నిష్టం బగుజీవితంబును గళత్రంబులును బంధువర్గంబును
రక్షించుకొను మట్లు సేయ వైతి వేని రామశరవినాశితజీవితుండ వై శీఘ్రం
బున బంధుసహితంబుగా యమక్షయంబునకుం జనియెద వది యట్లుండ నిమ్ము
మత్పురావృత్తాంతంబు వినిపించితిఁ గదా యిప్పుడు వెండియు నాకుం బాటి
ల్లిన యాపదతెఱం గెఱింగించెద నిరుత్తరంబుగా వినుము.

670


సీ.

అసురేశ యేను మృగాకృతిఁ గైకొని మృగరూప మగుదైత్యయుగముఁ గూడి
తీక్ష్ణశృంగంబులు దీప్తజిహ్వయు మహాకాయంబు సత్త్వంబు గ్రాలుచుండ
ఘన మగుదండకావనముఁ బ్రవేశించి చైత్యవృక్షములందు శాలలందుఁ