| |
పండితుండును సురల కింద్రుండవోలె, నఖిలలోకంబులకు నాథుఁ డసురవర్య.
| 645
|
| క. |
అక్షీణతేజమున నభి, రక్షిత యగురామసతిని బ్రసభంబున లో
కాక్షిరుచినట్ల నీ వే, దక్షతచే నపహరింపఁ దలఁచితి బుద్ధిన్.
| 646
|
| తే. |
శరశిఖోదీర్ణ మప్రధృష్యంబు రుచిర, చాపఖడ్గేంధనంబు ప్రచండదీప
మగుచు రాజిల్లురామాగ్నియందు మిడుత, పగిది నుఱుకఁ దలంప నీ కగునె యధిప.
| 647
|
| చ. |
ఘనతరజీవితంబును సుఖంబును రాజ్యము వీటిఁ బుచ్చి నీ
వనిశము ఖడ్గపాశధరుఁ డన్యచమూహరణుం డమర్షణుం
డనుపమబాణహేతియుతుఁ డద్భుతకార్ముకదీప్తవక్త్రుఁ డై
యను వగురాఘవాఖ్యవిలయాంతకునిం జెనకంగ నేటికిన్.
| 648
|
| తే. |
అమ్మహాత్మునిఘనతేజ మప్రధృష్య, మట్లు గావునఁ దత్కార్ముకాశ్రయ యగు
భూమిపుత్రిని గాననభూమియందు, సాహసంబున హరియింపఁ జాల వీవు.
| 649
|
| చ. |
అనఘుఁడు సత్యసంధుఁడు మహాత్ముఁడు విక్రమవంతుఁ డైనరా
మునకు మహీజ జీవితముఁ బోలినప్రేయసి వీర్యశుల్క య
య్యనలునిహేతితో నెనయునాహరిణేక్షణ నాకులాంగనం
బనివడి నీకు వేగతుల బల్మి గ్రహింపఁగ రాదు రావణా.
| 650
|
| క. |
ఏటికిఁ దలఁచితి విప్పని, మాటికి లోకమున నింద్యమానుఁడ వై దో
షాటకులేశ్వర నిక్కము, చే టొందెద వంతె గాక చేకొన వశమే.
| }651
|
| క. |
అక్షీణతేజమున నభి, రక్షిత యై భానురుచికరణిఁ గ్రాలెడు ప
ద్మాక్షిని సీతను నీ వే, దక్షతచే నపహరింపఁ దలఁచితి బుద్ధిన్.
| 652
|
| క. |
అతులిత మగురాజ్యము జీ, వితంబును సుఖంబు ననుభవింపంగఁ దలం
చితి వేని రామునకు నప, కృతి సేయక యుండు టదియె హిత మసురేంద్రా.
| 653
|
మారీచుఁడు రామునిచేఁ దాను బడినపాటు రావణునకుఁ దెల్పుట
| వ. |
మఱియు ధర్మిష్ఠు లగువిభీషణపురోగము లైనసచివుల నందఱం గూర్చి వారి
తోడ నాలోచించి గుణదోషబలాబలంబులు విచారించి స్వపరబలవిశేషం
బెఱింగి హితాహితంబు దలపోసి యవ్వల మే లగునట్టికార్యంబు నిశ్చయింప
వలయు నందాఁక హితుండ నైననాబుద్ధి విని రామునియందు విరోధింపక
క్షమింపుము భవజ్జీవితంబు రామదర్శనావసానం బని దలంచెదఁ దొల్లి యేను
బలవీర్యదర్పంబులచేత నసమానుండ నై మదనాగాయుతబలంబు గలిగి పర్వత
సన్నిభం బైనమచ్ఛరీరంబు నీలజీమూతంబుచందంబునం గ్రాలఁ దప్త
కాంచనకిరీటకుండలంబులు మేనం దీపింపఁ బరిఘాయుధంబు కేలం దాల్చి
లోకంబునకు భయంబుఁ బుట్టించుచు మహియెల్ల సంచరించుచు దండ
కారణ్యంబుఁ బ్రవేశించి మునిమాంసంబు భక్షించుచు స్వేచ్ఛాప్రకారం
బున విహరించుచుండ మన్నిమిత్తంబున విత్రస్తుం డై విశ్వామిత్రుం డను
|
|
