| |
బనిమిషలోకవాసిహరిణాక్షులశోభనదేహసౌష్ఠవం
బనుపమమర్త్యకామినులయందముచందముఁ బోలఁ జూడమే
దనుజవరేణ్య కాన మల దానికి నీ డగుదాని నెందునన్.
| 617
|
| ఉ. |
ఆమదిరాక్షిచక్కఁదన మాయలికుంతలయాటపొంక మా
శ్యామవచోవిలాసవిధ మాలికుచస్తనిచూడ్కిచంద మా
రామవిలాస మాయువతిరాజితలక్షణ మాలతాంగిసొం
పే మని చెప్పుదాన నసురేశ్వర చూచినఁ గాని దీరునే.
| 618
|
| క. |
ధరలో నెవ్వని కాసతి, యిరు వందఁగ భార్య యయ్యె నెవ్వానిఁ దమిం
బరిరంభించె నతం డా, పురుహూతునకంటె నధికపూజ్యుఁడు గాఁడే.
| 619
|
| శా. |
ఆనీలాలక యాగజేంద్రగతి యాయంభోజపత్రాక్ష యా
పీనశ్రోణి సురారి నీకుఁ దగు నాపృథ్వీజకు న్నీవు ని
త్యానందంబు నొసంగ నర్హుఁడవు మీ కన్యోన్యముం జిత్తసం
ధానం బైన నభూతపూర్వవిభవౌన్నత్యంబు చేకూడదే.
| 620
|
| ఉ. |
దానిమనోజ్ఞవేషమును దానివచోరచనాచమత్కృతుల్
మానుగఁ జూచి నీకుఁ దగుమానిని యంచుఁ దలంచి వేడ్కతో
నేను గడంగి బల్వడి గ్రహింపఁగఁ బోయి సుమిత్రపట్టిచే
దానవనాథ యిట్టు లసిధార విరూపిత నైతి నెంతయున్.
| 621
|
| క. |
మదనునియాఱవశర మగు, సుదతీమణిచంద మీవు చూచితివేనిం
ద్రిదశారి యేమి చెప్పుదు, మదనజ్వరతాపవార్ధిమగ్నుఁడు గావే.
| 622
|
| క. |
ఆగజయానను భార్యం, గాఁ గైకొనుతలఁపు నీకుఁ గల దేని సము
ద్యోగి వయి యిపుడె చెచ్చెర, నేగుము విజయార్థ మీ వహీనగుణాఢ్యా.
| 623
|
| క. |
రాముని రణభీముని సు, స్థేముని వధియించి యతనిచే మున్ను సమి
ధ్భూమిని జచ్చిన దనుజ, స్తోమమునకుఁ బ్రియ మొనర్పు దోషాటవరా.
| 624
|
| తే. |
దైత్యకంటకు లైనయీదాశరథుల, నిరువుర వధించి తేని యాధరణివుత్రి
యొంటి మైఁ జిక్కు నవ్వలఁ దుంటవిల్తు, మచ్చరించుచు భోగింపవచ్చు నీకు.
| 625
|
| క. |
నావచనం బొనగూర్పఁగ, భావించితి వేసి దనుజపాలక యిపుడే
వేవేగ దండకాటవి, కీవెంటం జనుము రాము నెక్కటి గెలువన్.
| 626
|
రావణుఁడు సీతాపహరణమునకై బయలుదేఱుట
| వ. |
అని యిట్లు బహుప్రకారంబులఁ బాపవ్యవసాయంబునందు బుద్ధి తగులుపడు
నట్లుగా బోధించిన నయ్యసురాంగనవాక్యంబు విని ఖరదూషణులమరణంబు
నకు దుఃఖించి సచివముఖంబునఁ గార్యంబు తెలిసికొని వారి నందఱ నిండ్లకుఁ
బోవం బంచి యద్దశగ్రీవుం డంతఃపురంబునకుం జని యనంతరంబ తన
మనంబునఁ దత్కార్యపర్యాలోచనంబుఁ జేసి సునిశ్చితార్థుం డై క్రమ్మఱ దా
|
|
