| క. |
అతిమానియు నగ్రాహ్యుఁడు, సతతముఁ గ్రోధనుఁడు నాత్మసంభావితుఁ డౌ
క్షితిపతిని స్వజన మైనను, బ్రతతమతి న్వ్యసనమందు వధియించు నిలన్.
| 598
|
| క. |
తనవారిసేమ మరయక, తనయిచ్చకొలందిఁ దిరుగుధాత్రీశుఁడు గ్ర
క్కున వారలచేఁ దృణముక్రి, య నెన్నఁబడు వ్యసనసమయమం దసురేంద్రా.
| 599
|
| ఆ. |
పరఁగ శుష్కకాష్ఠపాంసులోష్టంబుల, వలనఁ గార్య మొకటి గలుగుఁ గాని
దానవేంద్ర వినుము స్థానపరిభ్రష్టు, లైననృపులచేత నదియు లేదు.
| 600
|
| తే. |
రాజ్యపదహీనుఁ డైనట్టి రాజు చతురుఁ, డైన నేమి నిరర్థకుఁ డై నశించు
దానవేశ్వర యుపభుక్తమైనపటము, మాడ్కి నామ్లాన కుసుమదామంబుకరణి.
| 601
|
| తే. |
నయనముల నిద్రితుం డయ్యు నయవిలోచ, నముల సర్వంబుఁ బరికించునరవిభుండు
వ్యక్తకోపప్రసాదుఁ డై వఱలువాఁడు, సంతతముఁ బూజ్యుఁ డగు సర్వజనులచేత.
| 602
|
| వ. |
మఱియు నెవ్వండు విజితేంద్రియుం డై యప్రమత్తుం డై కృతజ్ఞుం డై ధర్మశీ
లుం డై స్వరాష్ట్రపరరాష్ట్రవృత్తాంతాభిజ్ఞుం డై ప్రవర్తించుచు నట్టిమహీపతి
చిరకాలంబు రాజ్యంబు పరిపాలించు నీవు జనస్థాననివాసు లగురక్షోవరుల
వధప్రకారం బెఱుంగనికతంబునఁ బూర్వోక్తసుగుణవర్జితుండ వనియును
విషయాసక్తుండ వనియును దేశకాలవిభాగనిర్ణయంబులయం దసమర్థుండ వని
యును గుణదోషనిశ్చయంబునం దయుక్తబుద్ధి వనియును జనంబులచేత నెన్నం
బడుదువు లోకాపవాదంబువలన నాయుర్భాగ్యంబులు నశించు నని యివ్విధం
బున స్వదోషంబు లుగ్గడించి దూఱుచున్నశూర్పణఖవాక్యంబులు విని నిశాచర
వల్లభుండును ధనదర్పబలాన్వితుండు నగు రావణుండు క్రోధమూర్ఛితుం డై
మారీచుండు సమరంబు యుక్తంబు గా దని నిషేధించె నీశూర్పణఖ సమరంబు
నం దుత్సాహకల్పనంబు సేయుచున్నది యెయ్యది కర్తవ్యం బని కొండొక
సేపు విచారించి యమాత్యమధ్యంబునఁ గోపోద్దీపితముఖి యై పరుషంబులు పలు
కుచున్నశూర్పణఖ కి ట్లనియె.
| 603
|
| సీ. |
రాముఁ డెవ్వఁడు తత్పరాక్రమం బేచంద మెంతశౌర్యము గల దెట్టిరూప
మేటికి ఘనదండకాటవి కరుదెంచె లా వెంత చల మెంత యావిభునకు
నాయుధం బెద్ది ఘోరాజిలో ఖరదూషణాదినిశాచరు లతిసమర్థు
లెట్లు రామునిచేత నిందఱు హతు లైరి శౌర్యంబు ప్రకటింపఁజాల రైరి
|
|
| తే. |
యనుచు రాక్షసవిభుఁడు దశాననుండు, తెలియ నడిగిన విని క్రోధదీప్తవదన
యగుచు ముక్కిఁడిరక్కసి యన్నతోడ, నమ్మహాత్మునివృత్తాంత మంతఁ జెప్పె.
| 604
|
శూర్పణఖ రావణునికి రామునివృత్తాంత మంతయుఁ దెల్పుట
| ఉ. |
రాముఁడు బాహువిక్రమపరాజితభార్గవరాముఁ డంబుద
|
|
