|
దెంతయు నుత్సహింపుము మహీసురభక్తియు దేవపూజయు
న్స్వాంతమునందు నేమఱక సల్పుము భూజనరంజనుండ వై.
| 2136
|
ఆ. |
బుద్ధిమంతు లైన భూసురాచార్యుల, సుప్రసిద్ధభృత్యసుహృదమాత్య
మంత్రివరులఁ గూడి మంత్రంబుఁ గావించి, కార్యతంత్రములకుఁ గడఁగు మనఘ.
| 2137
|
తే. |
పార్థివాత్మజ నీవు స్వభావముననె, గుణగరిష్ఠుఁడ వది గాక గురువినీత
బుద్ధి నినుఁ బొందెఁ గావునఁ బుడమిఁ బ్రోవఁ, గడుసమర్థుఁడ వైతివి కడఁక యేల.
| 2138
|
క. |
కమలారి కాంతి వీడిన, హిమవంతుం డాత్మనిష్ఠ హిమము విడిచిన
న్గమలనిధి వేల దాఁటినఁ, గ్రామమునఁ బితృశాసనంబు గడతునె యనఘా.
| 2139
|
క. |
అనఘవిచారక కామం, బున నైనను రాజ్యలోభమున నైన భవ
జ్జనయిత్రి నీకుఁ గా నిది, కనికని గావించె నింకఁ గడవఁగ నగునే.
| 2140
|
వ. |
అది చింతింపక కేకయరాజపుత్త్రికయందు మాతృభక్తి విడువక వర్తింపవల
యు నని బహుప్రకారంబుల ననూనయించుచున్న విని భరతుం డెట్టకేలకు
నీయకొని పదంపడి తచ్చరణంబులు శిరంబు సోఁకం బ్రణమిల్లి యాదిత్యసమ
తేజుండును బ్రతిపచ్చంద్రదర్శనుండు నగురామున కి ట్లనియె.
| 2141
|
రాముఁడు తనపాదుకలను భరతున కొసంగుట
సీ. |
తరణివంశోత్తమ ధర్మసంహిత మైనభవదీయచిత్త మెబ్భంగి నైన
మరలింప లే నైతి వెరవులు వేయేల హలకులిశాంకుశాద్యఖిలదివ్య
లక్షణభూషితలలితకాంచనపాదుకాద్వయంబు ధరించి కరుణ నొసఁగు
మక్షీణరాజ్యయోగక్షేమ మనిశముం దత్పాదుకలకు విన్నపముఁ జేయు
|
|
ఆ. |
చుండువాఁడ ననినఁ బుండరీకదళాయ, తాక్షుఁ డైనరాముఁ డలరి యతని
కతిదయాసముద్రుఁ డై ధరించి యొసంగె, భర్మరచితరత్నపాదుకలను.
| 2142
|
క. |
ఇచ్చినఁ గైకొని భరతుం, డిచ్చ నలరి కౌతుకంబు హెచ్చఁగ భక్తిం
జెచ్చెరఁ బ్రణతుం డై నయ, మచ్చుపడఁగ నిట్టు లనియె నన్నకు మరలన్.
| 2143
|
సీ. |
అనఘాత్మ నీకు మాఱాడ రా దని దీని కిప్పుడు భయమున నీయకొంటిఁ
బదునాలుగబ్దము ల్పాదుకార్పితరాజ్యకార్యుండ నగుచు వల్కలము లజిన
ములు దాల్చి ఫలమూలములు వేడ్క మెసవుచు నిండినపురిఁ బాసి యొండుచోట
మనమున భవదాగమనముఁ గోరుచుఁ గాల మొకరీతిఁ గడపుచు నుండువాఁడ
|
|
తే. |
వాసవోపమ సమయాంతవాసరమునఁ, గనులపండువుగా నిన్నుఁ గాంచ నేని
సొరిది మండెడిచిచ్చులో నుఱుకువాఁడఁ, జంద్రసూర్యాగ్ను లొక్కట సాక్షి గాఁగ.
| 2144
|
తే. |
అనినఁ దమ్ముని దృఢభక్తి కలరి రాముఁ డతనిప్రతిన కొడంబడి సాదరముగ
నపుడు కౌఁగిటఁ జేర్చి మహానురాగ, భరితహృదయుఁ డై యి ట్లని పలికె మరల.
| 2145
|
తే. |
అనఘచరిత కైకేయి నత్యంతభక్తి, బ్రోవు మనిశంబు నటుగాక రోష మూఁది
కనలి దూషించి తేని భూతనయచేత, నరయ నాచేత శప్తుఁడ వౌదు వింక.
| 2146
|