Jump to content

పుట:Gopinatha-Ramayanamu1.pdf/547

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


జేసినవాఁ డయ్యు శిష్టజనంబుచే నిల గర్హితుఁడు గాఁ డ దెట్టు లన్న
నన్నకుఁ గైంకర్య మర్థిఁ జేసిన నది యంతయు గుణయుక్త మనిరి గాదె
భగతుఁ డంజలిఁ జేసి ప్రార్థనఁ గావింప రాముండు ప్రీతిసామ్రాజ్యపదవిఁ


తే.

జేకొనియెనేని ఘనసుఖోచితుఁడు నీకు, మారుఁ డతిదుఃఖశోకవిస్తార మయిన
యీనికృష్టకర్మంబు తా నిందె విడిచి, యిపుడె సుఖియించు గృహమున నింపు మెఱయ.

1968

కౌసల్య యింగుదీపిణ్యాకపిండములను జూచి దుఃఖించుట

వ.

అని యిట్లు లక్ష్మణునిసుహృద్భావంబు బహుప్రకారంబుల వక్కాణించుచుఁ
దత్సమీపంబున దక్షిణాగ్రదర్భసంస్తరంబునందుఁ బితృప్రీత్యర్థంబుగా రాము
నిచేత విన్యస్తం బైనయింగుదీపిణ్యాకంబుఁ జూచి యద్దేవి వెండియు నంతః
పురకాంతల నవలోకించి యి ట్లనియె.

1969


సీ.

ఇనకులదీపకుం డిక్ష్వాకునాయకుం డతిసుఖోచితుఁడు మహాత్ముఁ డమర
సముఁ డైనదశరథక్ష్మాభర్త కిచట మత్సూనునిచే దత్త మైనదాని
నింగుదీపిణ్యాక మిది గనుఁగొంటిరే భుక్తభోగుం డైన భూవరుండు
చతురంతమేదినీచక్రంబు గుడుచువాఁ డిటువంటిభోజనం బెటు భుజించె


తే.

దాశరథిచేతఁ దండ్రికి దత్త మైన, దీని వీక్షించినంత నామానసంబు
వేయివ్రయ్య లైపోవదు వితతవజ్ర, సారమయము గాఁబోలు నిస్సంశయముగ.

1970


వ.

అని యివ్విధంబున నార్త యై విలపించుచున్నకౌసల్య నూరార్చి సపత్ను
లద్దేవిం దోడ్కొని శీఘ్రంబునం జని స్వర్గచ్యుతుం డైనదేవేంద్రునిచందంబున
సర్వభోగపరిత్యక్తుం డై స్థండిలంబుసం గూర్చున్నరామునిం జూచి శోకకర్శితు
లయి కన్నీరు నించుచు సుస్వరంబుగా రోదనంబు చేసి రప్పుడు రాముండు
తల్లులం జూచి శీఘ్రంబున దర్భాసనంబున నుండి లేచి తదీయచరణంబులకుఁ
బ్రణామంబుఁ గావించిన వారు సుఖస్పర్శంబులును మృద్వంగుళీతలంబులు
నైనకరంబుల నమ్మహాత్మునినమ్మేనిరజంబు పరిమార్జించి రంత లక్ష్మణుం
డునుం బ్రణమిల్లిన నక్కుమారుని రామునిం బోలె నాదరించిరి పదంపడి
వైదేహి భక్తిపూర్వకంబుగా నమస్కరించి బాష్పపూర్ణముఖి యయి దుఃఖిం
చుచు మరుచ్చలితవల్లియుం బోలె నడలుచు నుపవాసకృశాంగి యై తూలుచు
దైన్యంబుతోఁ బురోభాగంబున నుండె నప్పు డద్దేవిం జూచి కౌసల్య బద్ధ
స్నేహ యై తల్లి కూఁతునిం బలె గవుంగిలించి వాత్సల్యంబు నెఱపుచు
ని ట్లనియె.

1971

కౌసల్య సీతాదేవినిం జూచి దుఃఖించుట

క.

జనకునికూఁతురు దశరథ, జనపతికోడలును రామచంద్రునిసతి భూ