Jump to content

పుట:Gopinatha-Ramayanamu1.pdf/544

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


జనకుం డెంతయు నస్తమించె జననీసంఘంబు శోకింపఁగన్.

1942


చ.

ప్రియతనయుండు ప్రీతి నిడుపిండము దత్పితృలోకమందు న
క్షయ మగు నంచు శాస్త్రములు చాటి వచించెను నీవు తండ్రికిం
బ్రియుఁడవు గాన నాయనకుఁ బ్రీతిగఁ బిండ మొసంగు మిప్పుడే
రయమున మున్నె చేసితిని లక్ష్మణసోదరసంయుతంబుగన్.

1943

రాముఁడు పితృమరణమును విని దుఃఖించుట

క.

అని యీగతిఁ బితృమరణము, వినిపించిన నతనిమాట వీనుల కనిలో
దనుజరిపూత్సృష్టం బగు, ఘనదారుణవజ్రహేతిగతి సోఁకుటయున్.

1944


క.

పరశునికృత్తం బగుసుర, తరువుకరణి రాఘవుండు దద్దయు శోకం
బెరియఁగఁ బరవశుఁ డై య, త్తఱి ధరణిం బడియెఁ జాల ధైర్యము వాయన్.

1945


మ.

విపులాధీశునిఁ గూర్చి యీపగిది నిర్వేదించుచుం గూలఘా
తపరిశ్రాంతసుషుప్తదంతికరణి న్ధాత్రిస్థలి న్వ్రాలి యు
న్నపృథూరస్కుని రాముఁ గాంచి వెస నంతన్ భ్రాత లుద్విగ్ను లై
యుపచారంబుల సేద దేర్చి రపు డయ్యుర్వీసుతాయుక్తు లై.

1946


ఆ.

అంతఁ గొంతవడికి నమ్మహాపురుషుండు, తెలివి నొంది కనులజలము లొలుకఁ
దండ్రిమరణమునకుఁ దలఁకి దుఃఖించుచు, నిట్టు లనియెఁ గైకపట్టితోడ.

1947


ఉ.

భూమివరుండు సద్గతికిఁ బోయినవెన్క నయోధ్యయందు నే
నేమి యొనర్చువాఁడ జగతీశ్వరపాలిత మైనయప్పురం
బీమహి నింక నేపురుషుఁ డేలఁగఁ జాలు దురంత మీయగా
ధామితశోకరూపమకరాలయ మెట్లు తరింతుఁ దమ్ముఁడా.

1948


ఉ.

ఆతతమద్వియోగజనితార్తిఁ దపించుచు మృత్యు వొంది నా
చేత నసంస్కృతుం డగుచు శీఘ్రమున న్దివి కేగెఁ గాన వి
ఖ్యాతగుణాబ్ధికి న్దశరథావనిభర్తకుఁ బట్టి నై సుదు
ర్జాతుఁడ నైననేను వరుస న్జనియించుట వ్యర్థమే కదా.

1949


క.

శ్రుతిచోదితగతి నీచే, క్షితినాథుఁడు మున్నె ప్రేతకృత్యంబుల స
త్కృతుఁ డయ్యెఁ గాన నీ విపు, డతులితచరితార్థకుండ వైతివి గాదే.

1950


చ.

ఇనకులనాయకుండు దివి కేగినవెన్కఁ గృతవ్రతుండ నై
నననుఁ బురంబునం దిఁక ఘనంబుగ నెవ్వఁడు ప్రోచువాఁడు పా
వనగతి సన్నివృత్తవనవాసుఁడ నయ్యును గ్రమ్మఱం బురం
బునకుఁ జనంగ నోపఁ గృతపుణ్య యనాయక మట్లు గావునన్.

1951


క.

ననుఁ జూచి సువృత్తుం డం, చు నృపతి యేయేనుడుగులు శ్రుతిసుఖములు గా
మును పలుకు నట్టిమాటలు, వినుతగుణా యింక నెట్లు విన నగు నాకున్.

1952


చ.

అని యిటు రామభద్రుఁడు మహావ్యసనంబునఁ గైకపట్టితో