| గనుఁగొనియె న్శతాంగతురద్విపసంకులము న్మృగాధిరా | 1825 |
క. | ఈరీతిఁ గాంచి యారఘు, వీరుఁడు సాలమున నుండి వెసఁ బ్రాంజలి యై | 1826 |
క. | వీరోత్తమ వహ్ని నర, ణ్యారోపితుఁ జేసి సీత నద్రిబిలమునం | 1827 |
క. | అని వేగిరపడి పలికెడు, ననుజన్మునిఁ జూచి పలికె నారామవిభుం | 1828 |
లక్ష్మణుండు శ్రీరామచంద్రునకు భరతాగమనం బెఱిఁగించుట
ఉ. | నా విని లక్ష్మణుండు వదనంబునఁ గోపము చెంగలింపఁ గాఁ | 1829 |
ఆ. | మింటిపొడువు గలిగి ఘంటాఘణంఘణ, నినద మెల్లదెసల నిండఁ దద్ర | 1830 |
తే. | చటులగతి గల్గునారట్టజంబు లెక్కి, విచ్చుకత్తులతళతళ ల్గ్రచ్చుకొనఁగ | 1831 |
క. | మన మాయుధములు గొని గ్ర, ద్దన గిరిశిఖరంబుపైకి దాఁటుదమో లే | 1832 |
క. | క్రొవ్వున మనలం దాఁకిన, నెవ్వనికృతమందు మనకు నీగతి నిడుమ | 1833 |
తే. | మిహిరకులవర్య యెవనినిమిత్త మీవు, నేను సీతయు దారుణ మైనవ్యసన | 1834 |
తే. | శాశ్వతం బైననీదురాజ్యం బధర్మ, వృత్తి గైకొన్న దుష్టాత్ముఁ డీభరతుఁడు | 1835 |
క. | వీరోత్తమ యీభరతుఁడు, వారనిపరిపంథి గాన వధ్యుఁడు నా కీ | 1836 |
తే. | అధిప యపగతనిజధర్ముఁ డైనభరతుఁ, డార్యగణగర్హితుండు పూర్వాపకారి | 1837 |
వ. | మహాత్మా యేను నీచేతఁ గృతాభ్యనుజ్ఞుండనై యీక్షణంబు భవద్రాజ్యాపహారి | |