క. |
కాంతానియుక్తుఁ డై భూ, కాంతుఁడు కాంతారమునకుఁ గఠినతఁ జను మ
న్నంతనె వచ్చినసీతా, కాంతునిదే కాక తప్పు కైకదె చెపుమా.
| 1713
|
క. |
అని పెనుగొఱవిం గాల్చిన, యనువున నిట్లాడ భరతుఁ డారాటమునం
గనుఁగొనల నశ్రుకణములు, చినుకఁగ ని ట్లనియెఁ దల్లిసేఁత కడలుచున్.
| 1714
|
చ. |
అనఘ కృతఘ్నునట్ల యకటా నను దూఱఁగ నేల నాతెఱం
గనిశము మీ రెఱుంగరె మహాత్ముఁడు పుణ్యచరిత్రుఁ డైనరా
మునివనయాత్ర నించుకయు భూతతతు ల్గుఱిగా నెఱుంగఁ గా
దని మది నమ్మవేని భవదంఘ్రిసరోజము ముట్టి చెప్పెదన్.
| 1715
|
చ. |
అనిశము సత్యధర్మములయం దనురక్తుఁడ నయ్యు నాజికిం
దనయుఁడ నయ్యు రామునకుఁ దమ్ముఁడ నయ్యు వసిష్ఠమౌనిచే
ననవరతంబు శిక్షితుఁడ నయ్యునుఁ గైకకుఁ బుట్టినందునం
బనివడి యిట్టినిందలకుఁ బాత్రమ నైతి ని కేమి సేయుదున్.
| 1716
|
భరతుఁడు భరద్వాజమహర్షికిఁ దనయనపరాధత్వముఁ దెల్పుట
క. |
వగ వేల లోకనిందకు, జగతీపతిమౌళిరత్నచారుపదాబ్జుం
డగునన్న కెగ్గుఁ జేసిన, భగవంతుఁడె యెఱిఁగి యుండు భవ్యగుణాఢ్యా.
| 1717
|
వ. |
మహాత్మా నీవు త్రికాలజ్ఞుండ వయ్యును న న్నిట్టివానిఁగాఁ దలంచుటవలన
నేను వ్యర్థజీవితుండ నైతి నాయందు దోషగంధం బించుక యైన లేదు మీ
రిట్లు కర్ణకఠోరంబుగాఁ బలికితిరి దీని కే నేమి మాఱు పల్కువాఁడ మద
సాన్నిధ్యంబునందు మదంబ యగుకైకేయిచేతఁ బలుకంబడినవాక్యంబు
నా కిష్టం బైనయది గాదు దాని నంగీకరించినయదియు లే దే నిక్కార్యంబు
చేత సంతుష్టుండ నైనవాఁడఁ గా నిని యీదృశంబు లైనశపథవాక్యంబుల
చేత స్వారోపితదోషం బపనయించికొని స్వాగమనకారణం బెఱింగించు
తలంపున వెండియు భరతుండు భరద్వాజున కి ట్లనియె.
| 1718
|
చ. |
అఱమఱ యింత లేదు విను మయ్య మునీంద్ర వనస్థుఁ డైనభా
స్కరనిభతేజు రామునిఁ బ్రసన్నునిఁ జేసి యయోధ్య కమ్మహా
పురుషుని వెండి దోడుకొని పోవుతలంపున వచ్చినాఁడ న
త్తెఱఁగు సమస్తముం గరుణఁ దెల్పి ప్రసాద మొసంగు మి త్తఱిన్.
| 1719
|
భరద్వాజమహర్షి భరతునిం గొనియాడుట
వ. |
అని యిట్లు భరతుండు వసిష్ఠాదిమహామునిసహితంబుగా రామవృత్తాంతం
బడిగిన.
| 1720
|
చ. |
మునిపతి సంతసిల్లి కృప మోమున నిం పెసలారఁ గైకయీ
తనయునిఁ జూచి పల్కె నృపధర్మవిశారద రాఘవాన్వయం
బున నవనప్రసాదమునఁ బుట్టిననీ కిది యుక్త మివ్విధం
|
|