| |
ధర్మదారపరిత్యాగియును బరదారాపహరణుండును మాయావాదియుఁ గప
టాత్ముండు నై సత్పురుషులలోకంబువలనను సజ్జనులకీర్తివలనను సదాచారు
లకర్మంబువలనను విడువఁబడి కపాలపాణి యై యమంగళుం డై భిక్షాచర
ణంబు సేయుచు మహీచక్రంబునఁ బరిభ్రమించుచుండుఁగాక మఱియు నత
నినానావిధసంపాదితవిత్తం బంతయు దస్యులచేత నపహరింపంబడుఁ గాక
మఱియు నతనికి స్వపత్నులయందుఁ బుత్రోదయంబు లేకుండుం గాక మాతృ
శుశ్రూషాపరుండు గాక స్వల్పాయు వై దుర్గతికిం జనుఁ గాక యని పలికి వెండియు
భరతుండు.
| 1561
|
| తే. |
విప్రలుప్తసంతతి యగువిప్రుపాత, కంబు పానీయదూషకుకల్మషంబు
గరగునియఘంబు రాముఁ డేకఠినచిత్తు, ననుమతంబునఁ జనియె నాతనిది గాదె.
| 1562
|
| క. |
పాఱున కొసఁగుసపర్యను, వారించినయఘము బాలవత్స యగుగవిం
గోరికఁ బిదికినదురితము, శ్రీరామున కెగ్గు సేయుచెనఁటిది గాదే.
| 1563
|
| క. |
దప్పిం బడి గ్రోలుటకై, యప్పు లడుగ నతని కిడక యతిలోభమునం
దప్పించినక్రూరునిగతి, కిప్పుడె చనువాఁడ నన్న కెగ్గుఁ దలఁచినన్.
| 1564
|
| వ. |
వాదిప్రతివాదులు వివాదంబుఁ గావించుచుండ నొక్కనియందు స్నేహంబు
చేతఁ బక్షపాతంబున జయోపాయంబు నుడువు కలుషాత్మునకుం గలదురితంబు
రామవిద్వేషి కగుం గాక యని యేతాదృశంబు లగుదారుణశపథంబులఁ బలికి
నిట్టూర్పులు పుచ్చుచుఁ బతిపుత్రవిహీన యై దుఃఖించుచున్నకౌసల్యచరణం
బులపయిం బడి యుచ్చైర్నాదంబున రోదనంబు సేయుచున్నభరతు నవలో
కించి యద్దేవి యి ట్లనియె.
| 1565
|
కౌసల్య దుఃఖసంతప్తుం డగుభరతు నాశ్వాసించుట
| మ. |
భరతా నీశపథోక్తిసంజనితశుంభద్దుఃఖతాపాగ్ని న
న్మరలం గాల్పఁ దొడంగె నీమదికి సమ్యగ్భ్రాతృధర్మంబు సు
స్థిర మై యున్నది నీయెడ న్దురితసందేహంబు లే దింతయుం
గరణం బేటికి లెమ్ము సజ్జనుల లోకం బింక నీ కయ్యెడిన్.
| 1566
|
| క. |
అని యూఱడించి వెస నా, తని భుజములఁ గ్రుచ్చి యెత్తి తనయుత్సంగం
బునఁ జేర్చి తనువు నివురుచు, జనపతిమృతి నొడివి చాల సంతాపించెన్.
| 1567
|
| తే. |
మాతృరోదనరూపకమారుతమున, నిజమనోగతశోకాగ్ని నివ్వటిల్లి
యేర్చఁ జొచ్చిన నతఁడు సహింపలేక, లుళితచేతస్కుఁ డై చాలమలఁగుచుండె.
| 1568
|
| వ. |
ఇట్లు లాలప్యమానుండును విచేతనుండును బ్రణష్టబుద్ధియు దీర్ఘనిశ్వాసమారుత
మ్లానవదనుండును మేదినీపరిపతితగాత్రుండు నై బహుప్రకారంబుల దుఃఖించు
చున్నయమ్మహారాజునందనున కవ్విభావరి యొక్కచందంబున నతిక్రమించె
|
|
